Kualifikimi i Spanjës sa i thjeshtë në dukje përpara ndeshjes me Marokun e vendit të fundit, aq u vu në diskutim në 90 minuta që vetëm ndër pretendentët nuk mund ta rendisnin skuadrën e Fernando Hierros.
Iberikët e kanë parë dy herë veten në avantazh kundër një skuadre që nuk ka sulmin më të frikshëm të Botërorit, përkundrazi nëse ka një pikë të fortë ajo është mbrojtja. deri këtu, përplasja e ofensivës spanjolle tek Benatia dhe të tjerët ishte e kuptueshme, por carjet që pësonte prapavija e Hierros la shumë për të dëshiruar. E të mendosh që ka qenë një qendërmbrojtës klasi.
Khalid Boutaib shënoi surprizën e parë, që i coroditi jo pak iberikët, që ndoshta prisnin një skuadër të dorëzuar, duke qenë se vinin me zero pikë nga dy ndeshje. Për fat, Maroku nuk është aq i disiplinuar taktikisht sa për të përballuar pa vështirësi Furitë e Kuqe. Isco dhe Diego Costa u vunë në veprim për nxjerrë nga telashet Hierron, por duhet edhe mendja e Iniestës, që vërtetë luan në Kinë tashmë, por klasin e ka ende për Barcelonën.
Makthi i Hierros, që shpreson shumë të përsërisë ecurinë debutuese të Zidane, ishte minuta e 81 kur Youssef En-Nesyri u duk se shkatërroi mbrëmjen e Spanjës dhe coi portugezët në krye të Grupit B. Por gjërat ndonjëherë përmbysen në fund dhe kur Iago Aspas barazoi në Kaliningrad, një gol i kontestuar nga marokenët, por që arbitri e quajti të vlefshëm pas konslutimit të VAR, kilometra larg në Mordovia Karim Ansarifard barazoi luzitanët duke i dhënë kreun Spanjës dhe Rusinë organizatore si kundërshtar.
https://cdnja.r.worldssl.net/mp4/ar/arr2.mp4