“Gabimi ynë më i madh ishte se në vitin 2013 morëm 9.5 milionë dollarë kredi. Nuk e imagjinuam se kursi i këmbimit do të na shkatërronte”, thotë Murat Kasimpegiaz, pronari të zinxhirit të famshëm të restoranteve Kasimpegiaz, i cili u detyrua të shpallte falimentimin, pasi nuk mund të paguante më borxhet.
Megjithatë, restorantet Casimpeyaz nuk janë një rast i izoluar. Kohët e fundit, qindra biznese në Turqi kanë të njëjtin fat. Shumë kompani turke kanë marrë hua në dollarë gjatë dekadës së fundit.
Por kur vlera e lirës turke u shemb kundrejt dollarit në fund të verës së kaluar, shumë biznese arritën në prag të falimentimit. Për të shmangur këtë, shumë kompani kërkojnë zgjidhjen e borxhit.
Procedura e falimentimit turk parashikon një pajtim ndërmjet një huadhënësi dhe një debitori për të parandaluar falimentimin e një biznesi. Parakusht për këtë marrëveshje të re është një kërkesë për gjykatat tregtare.
Kreditori pastaj pranon heqjen e pjesshme të borxhit, ndërsa huamarrësi zotohet të paguajë kredinë me të gjitha pasuritë që ka.
Megjithatë, në qoftë se gjykata konstaton se një kompani nuk i plotëson kushtet, atëherë hedh poshtë kërkesën dhe kompania falimenton, me pasojat e njohura për të punësuarit, furnizuesit dhe tregun në përgjithësi.
7,000 falimentime priten deri në fund të vitit 2018.
Kohët e fundit, shumë biznese turke nga sektorë të ndryshëm ekonomikë kanë bërë thirrje për zgjidhjen e borxhit.
Midis tyre prodhuesi më i madh i pulave në vend, si dhe një zinxhir mini-marketesh me qindra degë.
Vlerësohet se rreth 3,000 kompani kanë kërkuar nga gjykatat zgjidhjen e borxhit, dhe deri në fund të vitit numri vlerësohet të jetë gjithsej 7,000.