Synimi ishte sigurisht që të krijonte marrëveshjen më të rëndësishme të ndodhur ndonjëherë me presidentët e Serbisë dhe Kosovës në Shtëpinë e Bardhë – mbase edhe me Serbinë duke e njohur përfundimisht Kosovën si një komb të pavarur.
Kur Richard Grenell papritmas u njoftua si i dërguari i Sh.B.A-së në Ballkan vitin e kaluar – menjëherë pasi Departamenti i Shtetit kishte njoftuar të dërguarin më “të rregullt” të Sh.B.A – ai me siguri ishte duke planifikuar të jepte shumë për presidentin e tij. Sukseset e mëdha të politikës së jashtme, në fund të fundit, kanë qenë disi të rralla, transmeton Lapsi.al
Dhe sigurisht që kishte gjëra që duhej kapur.
Fundi i luftës së Kosovës në 1999 dhe njohja pasuese e Kosovës si një vend i pavarur nga Shtetet e Bashkuara dhe shumica – por jo të gjitha – e vendeve të Bashkimit Evropian në 2008, la shumë çështje kritike për të ardhmen e vendit dhe rajonit
U la në dorën e Bashkimit Europian të zgjidhte të gjitha çështjet. Vite bisedimesh të zgjatura dhe të dhimbshme rezultuan në një marrëveshje në Bruksel në 2013 që renditi shumë çështje mjaft të diskutueshme dhe tregoi një rrugë përpara për disa nga ato të mbetura.
Marrëveshja e Brukselit ishte një rezultat jo vetëm i përpjekjeve të BE të atëhershme. përfaqësuese e lartë, Catherine Ashton, por edhe e bashkëpunimit të ngushtë me dhe mbështetjen e Shteteve të Bashkuara. Përparimi i fortë në Ballkan vjen vetëm kur BE. dhe Shtetet e Bashkuara – dhe, mundësisht edhe Rusia – lëvizin së bashku.
Por që nga ajo kohë, pak ka ndodhur.
Ballkani u rrëzua si përparësi në Bruksel dhe Uashingtoni pothuajse tërësisht humbi interesin. Dhe kur ishte e qartë se ekzistonte rreziku i ngritjes së tensioneve, disa njerëz në të dy vendet u gjendën në një gjendje shpirtërore mjaft të dëshpëruar – dhe filluan të konsiderojnë një lojë tejet të rrezikshme të ndarjes etnike me zhvendosjen e kufijve.
Me udhëheqjen e re në Bruksel, Ballkani është përsëri në rendin e ditës. Një i dërguar i ri me shumë përvojë, ish Ministri i Jashtëm Sllovake Miroslav Lajcak, është emëruar nga E.U. të rindizet dialogu Beograd-Prishtinë, me një normalizim të plotë të marrëdhënieve si qëllimi përfundimtar, transmeton Lapsi.al
Një normalizim i plotë nuk do të vijë lehtë ose shpejt. Por brenda kornizës së integrimit gradual të rajonit në E.U, thjesht duhet të ndodhë – më vonë ndoshta më shumë të ngjarë se sa më shpejt. Procesi është thelbësor – e bën të domosdoshëm normalizimin, dhe gjithashtu krijon nxitjen e nevojshme për të.
Megjithatë, kur Grenell dërgoi ftesat e tij për mbledhjen në Shtëpisë së Bardhë, ajo u bë edhe pa informuar BE. Në të vërtetë, provokimi i europianeve duket te jete prioritet i tij.
Por tani gjithçka është bërë shumë më e ndërlikuar.
Rajoni përballet me një kombinim të stabilitetit politik në Serbi dhe perspektivën e paqëndrueshmërisë së thellë në Kosovë. Presidenti serb Aleksandar Vuçic në teori nuk duhet të ketë problem ta njohë Kosovën pas një fitore zgjedhore të bërë më të lehtë nga bojkotimi i opozitës, plus kontrollin e plotë të regjimit të të gjitha mediave kryesore. Por ai me siguri do të kërkojë një çmim të rëndë: një pjesë të territorit të Kosovës ose hyrje të shpejtë në BE. – ose ndoshta edhe të dyja.
Ndoshta ishte prej mosnjohjes të skenës politike që Grenell papritmas tha që Shtëpia e Bardhë do të këshillonte vetëm për çështje ekonomike, dhe bujarisht ia la të gjitha çështjet e mprehta politike në BE me vone.
Por edhe kjo tani duket shumë e pasigurt pas aktakuzës befasuese të Presidentit të Kosovës Hashim Thaçi për një gamë shumë të gjerë të akuzave për krime lufte nga një prokuror special i emëruar nga Shtetet e Bashkuara dhe BE.
Kjo do të sjellë trazira të mëdha dhe pasiguri në politikën e Kosovës. Nëse aktakuzat konfirmohen, të akuzuarit do të duhet të shkojnë në Hagë dhe të përballen me gjykim, dhe nëse jo, autoritetet kosovare do të jenë të detyruara t’i arrestojnë dhe transferojnë atje.
Kjo do të jetë koha e testimit për politikën e shtetit të ri, dhe do të ketë nevojë për mbështetje ndërkombëtare, në mënyrë që t’i përmbahet sundimit të ligjit dhe detyrimeve ndërkombëtare.
Ndërsa gjërat qëndrojnë, sigurisht që nuk ka “marrëveshje më të madhe” ndonjëherë midis Serbisë dhe Kosovës që vijnë në Kopshtin e Trëndafilave. Përkundrazi, do të jetë e nevojshme të kthehen në bordin e vizatimit të diplomacisë ballkanike, dhe Uashingtoni dhe Brukseli të punojnë në mënyrë konstruktive së bashku brenda kornizës së dialogut më pak spektakolar, por më përmbajtësor të lehtësuar nga BE.
Pas Krishtit
Kjo është mënyra e vetme për të bërë përpara. Ne duhet të kishim mësuar që diplomacia ballkanike nuk karakterizohet nga shfaqjet apo shortcute.
LAPSI.al
Ramsezi nxitoi te promovonte vuçiç ne takime e marveshje pseudohengeni duke bere si lider rajonal dhe ja ku e ke serbine sot, me te fort e kercenuese ushtarakisht dhe ekonomikisht ne pritje per te hyre ne BE.
Pseudo atdhetari Rama, me kostumin, e mendjen e Vucicit, i deklaruar disa here si siamez me te, duke u takuar mbi 8 here, duke bere plane shengeni ballkanik, duke ia futur Kosoves per ndarje kufijsh me Serbine, duke na e uruar per fitoren plebishitare te Vucicit me nje particke, e duke e bere si rregull te thyerjes se demokracise sic beri me zgjedhjet lokale me mono parti edhe vete, Pra tek Vucici ky sheh vehten e tije, e rrugen Serbe per ballkanin. Andaj sot me fushatat e Serbise konder Kosoves, edhe SHBAja eshte ne dileme per opinionin shqiptar ne Ballkan, sepse kete ndasi e ka nxitur, apo yshkur ky mafiozi kryeminister qe kemi si klloun politik me te tera veset e anti njerezimit e anti shqiptarizmit.
Pse u komplikua politika amerikane ne ballkan? Prej Thaçit? Eshte amerika qe urdheroi fillimin e luftes me Serbine, eshte ajo qe e shperbei ish Jugosllavine ishte amerika qe e njofti Kosoven shtet i pavarur, eshte amerika qe gjithashtu nuk ka ndermend te ndryshoje statkuone ballkanike. Kush mund ta pengoje? Vertet besoni se SHBA eshte futur ne siklet se Thaçi do dali para gjyqit?