Champions shkoi keq kundër Portos dhe tani janë për të riluajtur përsëri Juventus është në një garë të mbushur me konkurrentë të rrezikshëm. Titulli po shkëputet ngadalë nga fanella bardhezi dhe po udhëton shpejt për në Milano. Një drejtim teknik që është gjithçka përvec se i sigurt dhe zërat për ndryshime të tjera të mundshme të shoqërisë që mund të ndryshojnë fytyrën e menaxhimit të Juventusit. Një merkato në hyrje që kushtëzohet sa nga rezultatet, aq edhe nga pandemia e që nuk premton mundësi të mëdha investimi. Një kontratë, ajo e tij, skadon për një vit, me zero shenja, dëshirë dhe mundësi rinovimi në horizont dhe një pagesë që për momentin asnjë klub tjetër nuk është i gatshëm ta përballojë. Me pak fjalë, ata që janë afër tij sigurojnë se prapa nervozizmit të dukshëm të Cristiano Ronaldos janë të gjitha këto. Është e mundur të diskutohet intoleranca e shfaqur kohët e fundit ndaj shokëve të tij të skuadrës në momente të ndryshme të ndeshjes, mund të arsyetohet për hedhjen e fanellës në fund të Juve-Genoa, por nuk ka dyshim që portugezi është nervoz. Dhe se e ardhmja e tij tek Juve tani është absolutisht e pasigurt.
Në nivel personal, për një profesionist që është kaq i vëmendshëm ndaj performancës së tij, nuk ka arsye të veçanta për të justifikuar zemërimin: 37 ndeshje sezonale dhe 32 gola, 25 nga këto në kampionat në 27 ndeshje të luajtura. Jo keq, me të vërtetë. Problemi, nëse ka ndonjë, është perspektiva: me një vend në Champions akoma për tu fituar, dyshimet e portugezit përqendrohen në mundësitë reale të Juves, në garancitë që ai nuk ka dhe që nuk mund të ketë në një moment tranzicioni si ky. Ronaldo do të dëshironte të luante vitin e tij të fundit në bardhezi jo me ulje, pa u ndjerë për më tepër “i detyruar” të qëndrojë për mungesë të alternativave: sepse për momentin ekziston edhe kjo situatë për t’u marrë në konsideratë, sepse nuk ka klube të nivelit të lartë në treg (dmth në gjendje të luftojë për Ligën e Kampionëve) e gatshme të paguajë çmimin dhe t’i paguajë rrogën faraonike që merr dhe kërkon. Jo tani, jo në moshën e tij e as në kohë pandemike.