Fati i Andrea Pirlos është vulosur: ai nuk do të jetë më trajneri i Juventusit në sezonin 2021/22. Kjo është pothuajse një siguri, të paktën që nga humbja në shtëpi kundër Beneventos, momenti i vërtetë i thyerjes në këtë sezon të trazuar të Juventusit. Çështja, sot, është se ndarja mund të vijë edhe më herët. Pas barazimit në Firence, vetë Pirlo në fakt i ka komunikuar drejtuesve qëllimin e tij për të bërë një hap mbrapa, nëse kjo do të konsiderohej e dobishme, për të vendosur më pas me marrëveshje të përbashkët për të shtyrë apo për të marrë më shumë kohë. Fjalët e thëna para kamerave, evidentuan një ndërgjegjësim shumë të afërt me dorëzimin publik, gjë që sigurisht nuk i ka pëlqyer drejtuesve të Juventusit. Nga ky këndvështrim, pra, angazhimi i Udines bëhet vendimtar, sepse një hap i ri flas – që do të komplikonte më tej rrugën e Champions – do të çonte pothuajse në mënyrë të pashmangshme në përshëndetje të hershme. Ikën Pirlo dhe në vend të tij, për katër ndeshjet e fundit, Tudor.
Më shumë sesa dorëheqja e transmetuar privatisht pas barazimit në Firence (siç raportohet edhe nga La Stampa), ishin fjalët e thëna publikisht para reporterëve që u interpretuan pothuajse si një akt dorëzimi. Dhe sigurisht që nuk u pëlqyen. Gjatë një dialogu të gjatë të nesërmen, situata u ribashkua, qoftë edhe vetëm për momentin. Në Udine, nëse situata e Pirlos mbetet delikate, skuadra është thirrur të japë përgjigje në fushë, duke filluar me lojtarët simbolikë që po tradhtojnë pritshmëritë. Kalendari nuk është më i miri (Udinese, Milan, Sassuolo, Inter, Bologna) por as edhe frenues nëse krahasohet me atë të pretendentëve të tjerë për Champions League: vendi i katërt është objektivi minimal, më poshtë do të ishte dështim katastrofik. Për këtë arsye duhet të arrijë një rezultat pozitiv nga Friuli. Nëse nuk do të ishte kështu, Igor Tudor është gati.