Historikisht, “skuadra që fiton nuk ndryshon” funksionon si duhet te Juventus. Gjithmonë, Zonja ka qenë në gjendje të rinovohet duke mbetur e suksesshme. Paradoksi mbetet, edhe pas vitit më të keq të dekadës së fundit: edhe “skuadra që nuk fiton” nuk ndryshon. Më pak se dy javë nga përfundimi i sezonit veror, merkato e transferimeve të Juves mund të ketë përfunduar këtu dhe me siguri bardhezinjtë do të lëvizin vetëm nëse ka mundësi (mbërritja e Pjanic nëse Ramsey largohet). Objektivat ishin dy, sulmuesi i katërt dhe një mesfushor, dhe tani ata kanë arritur. Për të rigjetur një verë kaq të qetë torineze, duhet të kthehesh 35 vjet prapa, për të qenë të saktë.
PRECEDENTI – Ishte viti 1986. Konteksti gjithsesi shumë i ndryshëm nga ai i sotmi. Juventus vinte nga titulli i katërt në gjashtë sezone, ai që do të ishte i fundit para nëntë vjet agjërimi, i thyer vetëm me epokën Lippi. Dhe do të ishte – tashmë dihej që nga Kupa e Botës në Meksikë – sezoni i fundit i Michel Platini. Ai nuk duhej të ishte saktësisht pasardhësi, dhe sigurisht nuk ishte në fushë, por ishte vera në të cilën Juventus lëvizi në kohë për të blerë uellsiania Ian Rush në 1987, por vetëm pas një sezoni të kaluar me Liverpool. I larguar pas njëmbëdhjetë vitesh dhe gjashtë kampionatesh të fituara Giovanni Trapattoni, dy përforcimet e vetme për Rino Marchesi ishin kështu Beniamino Vignola, i cili megjithatë ishte një kthim nga huazimi në Verona, dhe Roberto Soldà, i cili mbërriti nga Atalanta për të qenë pasardhësi i Scireas, por në realitet zgjati vetëm një sezon para se të përfundonte në Verona.
ARSYET — Në javën para fillimit të kampionatit, të dielën pasdite në Udine, Juventus mbërrin në takimin e parë të Serie A me vetëm dy operacione të kryera, Kaio Jorge dhe Manuel Locatelli, të dy me shifra jo të tepruara të biznesit: rreth 3 milionë në dy vjet (plus komisione të ndryshme) për brazilianin, 35 milionë do të paguhen në pesë vjet (dy të parët me huazim falas) për mesfushorin. Një risi e lindur nga arsye të detyrueshme. Në veçanti, fundi i politikave të plusvalencave ka destinuar për buxhetin burimet që vijnë nga rritja e kapitalit në vend të financimit të merkatos. Zgjedhja e mëvonshme për të mbajtur lojtarët që kthehen nga huazimet ka zvogëluar më tej nevojën që lojtarët e rinj të futen në rreshtat e dytë. Por goditjen e vërtetë të verës Juventus po shpreson të ketë bërë në pankinë.