A është kopertina e fundit e British Vogue mënyra më e mirë për të festuar bukurinë me ngjyrë?

“A e keni parë këtë kopertinë të mrekullueshme … është e mahnitshme,”, kështu është përshkruar nga njerëz të ndryshëm në rrjete sociale kopertina më e fundit e revistës prestigjoze Vogue në Britani. Numri serial për muajin shkurt 2022, përmban një ekip të gjitha yjeve të supermodeleve afrikane.

Është një nga dy fotot e kopertinës të publikuara këtë muaj (një imazh i dytë i kopertinës paraqet një nga grupi, supermodelen Adut Akech, duke pozuar e vetme) dhe, sipas kryeredaktorit ganez të British Vogue, Edëard Enninful, imazhet synojnë të vënë në pah rritjen dhe ecurinë e modeleve afrikane që i japin formë industrisë.

Mirëpo, ky imazh sado mundohësh që ta duash këtë imazh nga ana tjetër të konfuzon dhe ngre shumë pikëpytje rreth ekzekutimit të kësaj kopertine të rëndësishme.

Pse modelet e përshkruara në një tablo të errët dhe ogurzezë, ndriçimi aq i errët deri në pikën sa janë pothuajse të padallueshëm në një kopertinë që synon të kremtojë individualitetin e tyre? Pse ishin të veshur të gjitha me të zeza, duke dhënë një ajër funerali dhe një pamje pothuajse të çuditshme, të botës tjetër?

Pse mbanin paruke me copa të çuditshme? Shumë nga këto gra i mbajnë flokët e tyre natyralë normalisht dhe do të ishte mirë ta shihje atë të reflektohej në një kopertinë që feston bukurinë afrikane. Për më tepër, në kopertinë, ngjyra e lëkurës së modeleve dukej se ishte disa nuanca më e errët se toni i lëkurës së tyre normale.

Fotografitë janë realizuar nga fotografi afro-brazilian Rafael Pavarotti dhe imazhet të publikuara në revista të shumta me shkëlqim gjatë viteve janë në përputhje me stilin e tij vizual të paraqitjes së lëkurës me ngjyrë në një mënyrë ultra të errët.

“Kjo është një festë e femrave, e matriarkatit dhe e bukurisë së femrave me ngjyrë,” tha Pavarotti për xhirimin e tij të parë të kopertinës në British Vogue në një artikull që shoqëronte fotot në internet.

“Ato janë e kaluara, e tashmja dhe e ardhmja,” shtoi ai.

Por ndriçimi, stilimi dhe grimi, të cilat qëllimisht ekzagjeronin nuancat e lëkurës tashmë të errëta të modeleve, reduktuan veçoritë e tyre dalluese dhe paraqitën një pamje të homogjenizuar. A ishte kjo mënyra më e mirë për të festuar bukurinë me ngjyrë? A nuk do të ishte më mirë të linte bukurinë e tyre natyrale dhe unike të shkëlqente?

Pavarotti nuk iu përgjigj kërkesave për koment dhe Enninful refuzoi kërkesën e CNN për një intervistë, ndërsa britanikja Vogue nuk i është përgjigjur publikisht kritikave. Një video nga prapaskenat e xhirimit u publikua së bashku me imazhet e kopertinës. E shkrepur me dritë më natyrale, përpara se femrat të stilohen plotësisht, klipi i shkurtër zbulon më shumë individualitet dhe një larmi nuancash të errëta të lëkurës, në kontrast dramatik me rezultatin përfundimtar.

Në një artikull të botuar në faqen e internetit Vogue, Enninful i përshkruan modelet (Adut Akech, Anok Yai, Majesty Amare, Amar Akëay, Janet Jumbo, Maty Fall, Nyagua Ruea, Abény Nhial dhe Akon Changkou) si “një grup i fuqishëm mbretërimi dhe Superyjet në zhvillim, të cilat jo vetëm që kanë ardhur të sundojnë pasarelat dhe të dominojnë, por kanë ndryshuar lentet përmes së cilës moda shihet në mbarë botën.”

Ai shtoi: “Jo më vetëm një ose dy vajza me lëkurë të errët u përzien në prapaskenë, por një mori modelesh të njohura zunë një vend domethënës, thelbësor dhe të barabartë midis femrave më të suksesshme që punojnë në modë sot. Për mua do të thotë shumë ta shoh atë. .”

‘Ne e duam veten ashtu siç jemi’

Kopertina është vlerësimi më i lartë që një revistë mund t’i japë një subjekti dhe historikisht, femrave me ngjyrë rrallëherë u është dhënë ky nder.

Ish-kryeredaktorja britanike e Vogue, Alexandra Shulman, vuri në dukje të famshme në një intervistë të vitit 2017 në Guardian se gratë e panjohura me ngjyrë në kopertinë shisnin më pak kopje.

Pra, kur femrat zezake shfaqen në kopertinën e revistave të profilit të lartë botëror si Vogue, këto imazhe qarkullojnë gjerësisht; ne ndihemi të parë dhe të pranuar. Kjo është arsyeja pse për shumë femra me ngjyrë, veçanërisht ato me lëkurë të errët si unë, kjo kopertinë e Vogue duket personale.

Kur numri i shkurtit u zbulua për herë të parë javën e kaluar, pashë shumë njerëz, si miku im, duke thënë se sa mahnitës dhe i bukur ishte. Kështu, hyra në Tëitter për të parë nëse të tjerët ishin aq të konfliktuar sa unë. Qindra njerëz iu përgjigjën postimit tim në Tëitter duke thënë se ata gjetën se imazhet ishin një përfaqësim i dobët i femrave me ngjyrë.

Ajo që zbulova është se shumë prej nesh duan t’i pëlqejnë këto imazhe, por nuk mund të largojnë një ndjenjë shqetësimi që është i rrënjosur në çështje më të thella rreth standardeve të bukurisë që na kanë përjashtuar për kaq shumë kohë.

©LAPSI.AL