Nga Dardan Mustafaj
Para pak ditësh Lulzim Basha dha dorëheqjen nga posti i Kryetarit të PD. Disa thanë që ishte e pritshme, të tjerë thanë që nuk ishte dorëheqje por lirim zyre, të tjerë akoma, shumica, u befasuan. Personalisht futem tek grupi i tretë, u befasova. Nëse synimi në themel të këtij veprimi ishte hapja e rrugës për bashkimin e PD atëherë dorëheqja duhej dhënë ndryshe dhe në përfundim të një procesi demokratik. Madje, Z. Basha, si Krishti dy mijë vjet më parë, mund edhe të kthente faqen tjetër duke e parë në sy kundërshtarin e tij fitues.
Në vend të kësaj, Z. Basha zgjodhi që të laj duart dhe të largohet duke lënë Z. Alibeaj në krye të mbështetësve të tij dhe vizionit të tij për PD, vizion që edhe pse ishte i vetëdijshëm se ishte pakicë ai e kishte mbrojtur me leva, me gaz lotsjellës dhe polici para 2 muajsh. I takon Z. Alibeaj tanimë, me autoritet të mpakur dhe përfaqësues i një pakice në rrudhje, që të hedhë hapin drejtë ribashkimit. Duhet një hap i sinqertë, institucional, jo një propozim si ai me 4 pika i cili nuk ishte as realist, as i pranueshëm nga pala tjetër dhe as në interes të PD.
Në vlerësimin tim, pika e bashkimit duhet të fillojë me statutin e PD të miratuar më 11 Dhjetor 2021.
Tashmë nuk ka asnjë dyshim që Statuti i PD i miratuar më 11 Dhjetor kishte shumicën reale të delegatëve. Ky statut ka edhe një vlerë simbolike të jashtëzakonshme për demokracinë në Shqipëri si hera e parë kur një lëvizje Bottom-Up (nga poshtë-lart) arriti të shkundë kariget e elitave. Ekzistenca e këtij precedenti dhe përforcimi i tij do të përbëj një shembull shprese edhe për socialistet dhe një rrezik real për Edi Ramën i mësuar të qeverisë me një klikë të ngushtë të fortësh. Për më tepër, nuk kam dëgjuar asnjë kundërshtim të artikuluar ndonjëherë në lidhje me përmbajtjen e këtij statuti nga ana e grupimit të Bashës.
Të vetmet kundërshtime ishin formale: pse nuk u njoftua Sekretari i Përgjithshëm, Kryetari, pse nuk u dëpozituan firmat etj… I takon sot Z. Alibeaj që të shprehet nëse është kundër institucionalizimit të fraksioneve në PD, zhvillimit të primareve apo edhe largimit të Kryetarit që humbet zgjedhjet? Këto janë të gjitha masa institucionale që mbrojnë pakicën nga një shumicë që mund të jetë revanshiste. Pakica duhet të jetë e para që të kërkojë zbatimin e tyre. Miratimi dhe zbatimi me rigorozitet i statutit të 11 Dhjetorit është garancia më e madhe që mund të ketë Z. Alibeaj që vizioni që ai ka mbrojtur në PD të ruhet dhe t’i mbijetojë ribashkimit të PD.
Prandaj, Z. Alibeaj duhet të bëj atë që nuk bëri Z. Basha, të bëj një hap pas duke kërkuar pezullimin e kërkesës së miratimit të Statutit të 18 Dhjetorit nga Gjykata e Tiranës. Miratimi i këtij statuti rezikon të kthejë llogoren mes palëve në hendek të pakapërcyeshëm. Më pas, Z. Alibeaj duhet të negociojë mekanizmat konkret të zbatimit të statutit të 11 Dhjetorit që ti garantojnë fraksionit të tij mbrojtjen statutore që i njeh ky statut dhe shtrirjen e fraksionit të tij horizontalisht në procesin zgjedhor që me apo pa të do të zhvillohet pashmangshmërisht. Bojkotimi i këtij procesi demokratik në PD nuk do t’i sillte asnjë përfitim. Të gjitha këto hapa duhet të çojnë në një Ribashkimi që duhet të miratohet në zgjedhjet e 30 Prillit. Vetëm kështu mund të mbyllet ky kapitull i dhimbshëm dhe PD do të mund të ketë mundësinë t’i dedikohet përgatitjeve për fitoren e zgjedhjeve të 2023. Këto hapa kërkojnë guxim, forcë dhe lidership. Çdo zgjidhje tjetër do të luante vetëm në dorën e Edi Ramës për t’i dhënë atij përsëri fitore në zgjedhjet e 2023.