Në mënyrë shumë provokuese, forcat kineze vazhdojnë manovrat e tyre ushtarake rreth Tajvanit. Stërvitjet po pengojnë edhe trafikun ndërkombëtar të anijeve. Pekini po demonstron ashpërsi edhe në skenën diplomatike.
Në ditën e dytë të manovrave ushtarake, forcat kineze kaluan vazhdimisht kufirin detar jozyrtar midis Kinës dhe Tajvanit. Avionët luftarakë dhe anijet luftarake kineze kanë kaluar të ashtuquajturën linjë qendrore në ngushticën e Tajvanit, kumtoi Ministria e Mbrojtjes e Tajvanit në Taipei. Autoritetet flasin për një “akt shumë provokues”. Linja qendrore e ngushticës së Tajvanit konsiderohet si kufiri jozyrtar, por i respektuar kryesisht nga Kina dhe Tajvani.
Me pakënaqësi të madhe reagoi edhe kryeministri i Tajvanit Su Tseng-chang. Qeveria në Taipei nuk priste “që fqinji keqdashës do të zhvillonte një demonstrim pushteti në pragun tonë dhe do të rrezikonte arbitrarisht rrugët detare më të ngarkuara në botë me stërvitje ushtarake”, u tha Su gazetarëve. Qeveria kineze kohët e fundit deklaroi se kufiri jozyrtar, sipas saj, nuk ekziston më.
Ngushtica e Tajvanit është një nga rrugët më të rëndësishme tregtare në botë. Anijet e ngarkuara dhe cisternat e naftës po e anashkalojnë aktualisht ishullin, për të shmangur një konfrontim me ushtrinë kineze, thanë analistët dhe pronarët e anijeve. Kjo i shton atyre rreth gjysmë dite kohët e udhëtimit.
Kina nisi stërvitjet e saj, të cilat përfshijnë edhe gjuajtje me municion të vërtetë, pasi kryetarja e Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA Nancy Pelosi vizitoi Tajvanin. Manovrat duhet të zgjasin deri të dielën në mesditë (me orën lokale). Shfaqja më e madhe ushtarake e forcës nga kinezët në më shumë se dy dekada synon të pengojë Tajvanin në përpjekjet e mëtejshme për pavarësi. Pekini e sheh ishullin si pjesë të Republikës Popullore dhe kërcënon me pushtimin ushtarak. Tajvani, nga ana tjetër, e sheh veten si të pavarur.
Pekin: Sanksione kundër Pelosit – thirret edhe ambasadori i Japonisë
Ministria e Jashtme kineze njoftoi sanksione kundër politikanes së lartë amerikane Peslosi dhe familjes së saj – pa dhënë detaje. Me vizitën e saj në Tajvan, Pelosi “ndërhyri seriozisht në punët e brendshme të Kinës dhe minoi seriozisht sovranitetin dhe integritetin territorial të Kinës”, kumtoi Pekini.
E zemëruar nga kritikat e Japonisë për manovrat e Kinës brenda Grupit të shtatë fuqive më të mëdha ekonomike (G7), ministria e Jashtme e Pekinit thirri ambasadorin japonez në raport. Atij iu dorëzua një protestë zyrtare. Qeveria në Tokio ka kritikuar ashpër faktin se pesë raketa kineze ranë në det në zonën ekskluzive ekonomike të Japonisë (EEZ) gjatë stërvitjes ushtarake. Në një deklaratë, grupi G7 shprehu shqetësimin e tij dhe theksoi se nuk kishte asnjë arsye për të përdorur një vizitë si pretekst “për aktivitete ushtarake agresive”.
Ministrat e Jashtëm të Kinës dhe Rusisë, Wang Yi dhe Sergey Lavrov, reaguan ndaj kritikave nga Japonia me një tjetër protestë në takimin e Asociacionit të Kombeve të Azisë Juglindore (ASEAN). Dy kryediplomatët u larguan nga salla e konferencave në Phnom Penh, Kamboxhia, ndërsa kolegu i tyre japonez Yoshimasa Hayashi do të fliste, njoftoi agjencia japoneze e lajmeve Kyodo. Në takim, Lavrov foli për një partneritet strategjik midis Rusisë dhe Kinës.
Në kornizat e takimit të ASEAN-it, Sekretari amerikan i shtetit Antony Blinken siguroi Japoninë për “solidaritetin e fortë” të Shteteve të Bashkuara pas “veprimeve të rrezikshme të Kinës”. Në lidhje me ndikimin e disa raketave kineze në zonën ekskluzive ekonomike të Japonisë, Blinken foli për një “përshkallëzim të rëndësishëm”. Ai akuzoi udhëheqjen kineze se dëshiron të ndryshojë status quo-në në ngushticat e Tajvanit.
TAJVANI ESHTE KINE
O Kineza po pse i matni forcat me Tajvanin, guxoni pak dhe bejini provokime Japonise dhe Korese se Jugut, se spo them SHBA (se jane kategori shume me e rende ne krahasim me ju),dhe e shikoni cka ju gjen. Duhet kriju nje NATO e Lindjes me shtete qe nga Japonia, Korea e Jugut, Tajvani, Vietnami, Indonezia e deri tek Australia.
Duket qesharake kur Tajvani e quan Kinen “fqinje”. Megjithate ribashkimi mes tyre nuk mund te behet me force e dhune, me lufte e kercenime, sepse kjo do te ishte vellavrasje.
Ribashkimi kerkon nje proces dialogu mbarepopullor me banoret e Tajvanit dhe mund te arrihet vetem me vullnetin e tyre te lire.
Cdo acarim i situates nuk i sherben as Tajvanit dhe as Kines vete. Kjo ceshtje nuk ka perse behet pjese e gjeopolitikes ne ndarjen e zonave te influences ne ditet tona, vec ne mos qofte nje strategji per terheqje nga Ukraina.