Deri në mes të verës, kompania italiane e qeramikës Saxa Gres ishte në një nivel të lartë. Ajo pati shitje rekord në gjysmën e parë të vitit, 50 milionë euro, nga 43 milionë euro për të gjithë vitin 2021, ndërsa kërkesa për kalldrëmet e saj dhe pllakat e shtrimit të gurëve artificialë u rrit në vazhdën e rimëkëmbjes së ndërtimit pas koronavirusit.
Por në korrik, Francesco Borgomeo, presidenti i kompanisë, mbylli tre furrat e saj dhe pushoi nga puna 500 punonjës pasi rritja e çmimeve të gazit e bëri prodhimin ekonomikisht të paqëndrueshëm. “Nuk kisha zgjidhje tjetër,” tha ai. “Më duhej ta mbroja kompaninë. Është e pamundur të prodhohet kështu. Unë jam duke pritur që stuhia të kalojë dhe më pas do të rihahemi.”
Vështirësitë e Saxa Gres janë simptomatike të shqetësimit të thelluar midis prodhuesve italianë në industri me energji intensive si qeramika, letra, qelqi dhe metali, shumë prej të cilave gjithashtu kanë ngadalësuar ose pezulluar prodhimin. Vështirësitë e tyre nxjerrin në pah detyrën e frikshme me të cilën përballet kryeministri italian në pritje të Giorgia Meloni, ndërsa ajo përgatitet të drejtojë qeverinë më të djathtë të vendit që nga Lufta e Dytë Botërore.
Lexo më tej: Berlusconi, fjalë jo të mira për Giorgia Melonin
Ish aktivistja adoleshente neofashiste është gati të zëvendësojë kryeministrin aktual Mario Draghi, një ish-president i Bankës Qendrore Evropiane, pasi blloku i saj i krahut të djathtë doli fitues në zgjedhjet e muajit të kaluar.
Presidenti Sergio Mattarella pritet t’i kërkojë zyrtarisht asaj të marrë vendin e punës dhe të formojë një qeveri në ditët në vijim, pasi Italia përballet me një recesion të afërt, me çmimet e energjisë në rritje, duke gërryer fitimet e korporatave dhe duke shtrydhur të ardhurat e familjeve.
Për Melonin, dhe këdo që ajo do të rekrutojë si ministër financash , do të ketë sfidën e ruajtjes së stabilitetit të financave publike të Italisë dhe mbajtjes së borxhit publik – aktualisht 150 për qind e PBB-së, më i larti i çdo ekonomie të madhe të eurozonës – në një trajektore rënëse, edhe pse italianët po bëjnë zhurmë për lehtësim nga shpenzimet spirale.
“Qeveria e re hyn në një kohë të keqe,” tha Lucrezia Reichlin, një profesore e ekonomisë në London Business School. “Ka shumë re në horizont dhe jo shumë për të qenë optimistë.”
(Protestuesit në Romë i vunë flakën faturave të energjisë.)
FMN paralajmëroi javën e kaluar se Italia po shkon drejt recesionit. FMN parashikoi se ekonomia e saj do të tkurret 0.2 për qind vitin e ardhshëm. Banka e Italisë ka parashikuar rritje marxhinale në vitin 2023 prej 0.3 për qind me inflacion 6 për qind. Por, paralajmëroi një tkurrje të mundshme prej 1.5 për qind dhe inflacion prej 9 për qind nëse Rusia shkurton të gjitha furnizimet me energji në Evropë.
Edhe në kushtet aktuale, disa banka tashmë po parashikojnë një recesion më të rëndë për Italinë. Ky vend varet nga gazi për rreth 50 për qind të prodhimit të saj të energjisë elektrike.
“Do të jetë jashtëzakonisht e vështirë,” tha Lorenzo Codogno, ish-drejtor i përgjithshëm i departamentit të thesarit italian. “Vendi po kalon një ngadalësim të konsiderueshëm, ndoshta recesion. Dhe ka një shtrydhje masive të të ardhurave për shkak të krizës së kostos së jetesës.”
Partia Vëllezërit e Italisë së Melonit, e cila deri më tani ka qenë në opozitë që nga formimi i saj një dekadë më parë, ka pak kandidatë të dukshëm për ministrat e financave për të drejtuar Italinë gjatë turbullirave.
Në vend të kësaj, ajo kishte kërkuar një teknokrat të respektuar për të siguruar tregjet dhe Banka Qëndrrore Europiane. Kjo pasi financat publike të Italisë duhet të jenë në duar kompetente. Por deri më tani ata që Meloni është përpjekur të rekrutojë, si drejtori i BQE-së, Fabio Panetta, kanë hezituar.
Spekulimet po shtohen se ajo do t’i drejtohet Giancarlo Giorgetti. Ky është një anëtar i lartë i Lidhjes populiste të Matteo Salvinit. Ai shërbeu si ministër i zhvillimit ekonomik në qeverinë e Draghit dhe shihet si një nga figurat më të moderuara, pro-evropiane të partisë.
Meloni tha javën e kaluar se ajo e konsideronte Giorgetti një person “të shkëlqyer” për këtë punë dhe ai ka treguar një gatishmëri për ta marrë atë nëse shtyhet pak. Kushdo që merr portofolin do të jetë në një kohë të vështirë. “Është një patate shumë e nxehtë,” tha Codogno.
Lexo më tej: Rama: Nuk besoj se do të kemi probleme me Melonin
Përpara zgjedhjeve të shtatorit, për Melonin – e cila dikur goditi “spekulatorët e mëdhenj financiarë” që ajo tha se donin t’i kthenin italianët në “skllevër”, tani ajo theksoi vazhdimisht rëndësinë e maturisë fiskale ndërsa u përpoq të sinjalizonte besueshmërinë e saj tek investitorët italianë të bonove.
Megjithatë, që nga fitorja e saj zgjedhore, për Melonin situata është e qartë. Ajo ka pranuar nevojën për të ofruar “ndihmë konkrete” për familjet dhe bizneset që po luftojnë me kostot në rritje – një nga shqetësimet kryesore të italianëve, sipas sondazheve.
Ludovico Sapio, ekonomist evropian në Barclays, tha se qeveria e re do të duhet “të gjejë një ekuilibër midis prioritizimit të rritjes dhe prioritizimit të kujdesit fiskal” ndërsa peshonte nëse do të zgjeronte masat e miratuara nga qeveria e Dragit për të mbrojtur konsumatorët nga rritja e çmimeve të energjisë ose për të përmbushur Premtimet e fushatës zgjedhore për ulje taksash.
“Duke pasur parasysh rrethanat, masat zbutëse të energjisë do të ishin të mirëseardhura. Por, nuk duket se Italia mund të përballojë një paketë të përmasave që po shohim në Mbretërinë e Bashkuar dhe Gjermani,” tha Sapio. “Ata do të duhet të bëjnë një zgjedhje politike për të mos përfshirë masa që mund të shihen si të diskutueshme ose të papërgjegjshme nga pikëpamja fiskale.”
Opsionet e Italisë janë të komplikuara nga përpjekjet e bankave qendrore në mbarë botën për të luftuar inflacionin.
“Politika monetare i ka bërë tregjet tepër të ndjeshme ndaj hapësirës fiskale dhe shqetësimeve të qëndrueshmërisë së borxhit. Është e natyrshme që tregjet të shqetësohen për profilin e qëndrueshmërisë. Ose për rrezikun e kredisë, për vendet me borxh të lartë.” U shpreh Sapio.
Codogno tha se mbledhja e parave për çdo mbështetje të konsiderueshme ekonomike për familjet dhe ndërmarrjet në vështirësi do të jetë sfiduese nëse BE-ja nuk është e gatshme të financojë masa të tilla me huamarrje të përbashkët, të ngjashme me fondin e saj të rimëkëmbjes nga Covid, nga i cili Italia do të jetë marrësi më i madh.
Shefi i kompanisë së qeramikës Borgomeo po kërkon gjithashtu lehtësim nga Brukseli. Kjo me shpresën se BE më në fund do të bie dakord për një kufi çmimi për gazin natyror. Pa veprim të përbashkët të BE-së, paralajmëroi ai, Italia do të ngecë.
“Nëse nuk i kufizojnë çmimet e gazit, veçanërisht në Itali, çdo aktivite do të ndalet. Do të ketë një bllokim për energjinë. Do të jetë fatkeqësi sociale dhe ekonomike.” Kështu u shpreh shefi i kompanisë së qeramikës Borgomeo.
Për Melonin, situata nuk është aspak e kollajshme.
Financial Times, përshtati në shqip ©LAPSI.AL
Flisni sikur ne jemi ne parajse , ferri i vertete eshte ketu tek ne .
Mos i qani hallin kaloresit qe i varen kembet . Ne , jo kale por nuk kemi as paterica .
Moterqiri draghi e krijoi kete situate sipas planit te wef
Bravo Arbi.Mi more nga goja fjalët.Por unë flas si dhe nënshtetas italian.Meloni nuk është si ky bastardi dhe populli italian bëri ndryshimin.Jo si populli ynë që akoma nuk di se çfarë qeveri ka.Vazhdojne të adhurojnë diktatorët!!!
E pret çorba e gatuar nga e majta.
NQS KA DESHIREN E MIRE MELONI E KA TE THJESHTE FARE : HIQINI SANKSIONET NDAJ RUSISE DHE RREGULLOHET CDO GJE.
përson i besuar që në kohën e Berishës së parë në SHIK-un famkeq, i cili rikthehet në krye të një proteste në një moment krize botërore. Kovaçi madje tha së është krenar që kryeministri Rama i përmendi të shkuarën e tij në SHIK, por pyetja që shtrohet është, pse në CV e tij nuk e shënon këte fakt, meqenëse është kaq krenar?glen dhe e djathta e ka bere corben me te majten,berluksoni dhe salvini ne qeverine e shumices
Ça Ferri aman! Italianët kanë para sa të hanë qentë! Pastaj, italianët nuk i lë njeri pa gjë. Kanë “cassa integrazione” dhe “redditto di citadinanza”, nëse janë papunë, kanë prona të trashëguara, dhe marrin rreth 30-60 mijë euro shpëblim në momentin që dalin në pension, si pagesë likujdimi për tërë ato vite pune. Në veri ka punë, jug ka më shumë informalitet dhe mafie. Por italianëve nuk ua ka marrë njeri pronat siç ua kanë marrë e falsifikuar shqiptarëve. E vetmja gjë që mund të themi është që në Itali kanë mbaruar universitetin vetëm 17% e popullsisë. Arsimi pra ka standarte dhe nuk e mbaron kushdo idiot si në Shqipëri. Dhe nuk ka në fakt pse e mbaron kur edhe me shkollë të mesme italiani gjen punë atje. Kanë shkuar shqiptarë me 8vjeçare dhe të mesme dhe kanë gjetur punë të ndershme e kanë bërë para saqë kanë hapur biznese në Itali. Problemi është që politika në Itali qënka katandisur me Melonin, një personazh që ka mbaruar vetëm liceun e gjuhëve të huaja, pra me shkollë të mesme. Kjo ka qënë ministre dikur dhe pretendon tani për kryeministre. Ku thërret qameti! Është njësoj si te filmi me Antonio Albanese (Cetto la Qualunque) ku edhe pse mafioz pa shkollë u bë kryetar bashkie (me manipulime) apo lider shteti, kurse për vartësin e vet donte ta bënte doktor kirurg sepse kishte “duar fluture” mqs ishte rrugaç bandit që të fuste edhe thikën. Nëse shteti i gjithë do katandisej me njerëz të paarsimuar, do kishim një shtet bandash si të Çettos.
Melonin, Italine dhe italianet i pret me e pakta nje situate me emire se c’kishin. Tek e fundit i dhane grusht surratit marksisteve burokrate te Europes dhe i treguan botes se nuk behen vegla qorre te hane propaganden social komuniste te elites se Brukselit dhe pse jo te komunisteve te Ameriqes.
Te ishim sa gjysma e italianeve ne, sdo na udhehiqte nje i marre (vegel qorre e Sorros dhe elites ) per 3 mandate rrjesht.
Nuk besoj se problemet ekonomiko-politike të Italisë do ti zgjidhë njëfarë biznesmeni i qeramikës, ashtu siç e komenton “Financial Tajms” e që Lapsi i mban ison.
Ndryshe nga Shqipëria ku Kapo i shtetit nuk shkulet nga karrigja e pushtetit për disa dekada, italianët kanë ndruar mesatarisht për çdo vit një kryeministër.
Ka një mospërputhje llogjike në alarmin e dhënë për “neofashizmin” e Melonit nga njera anë, e situatës aktuale shumë e keqe ekonomike e Italisë të drejtuar nga “eksperti bankar Draghi”.
Nëse Italia qenka katandisur në prag të reçesionit, ky nuk është faji i Melonit por i së majtës italiane me kryeministër Draghin.
Është fakt i njohur tashmë se krizat ekonomike kanë prfshirë më së shumti shtetet e qeverisura nga e majta.
Ekonomia e këtyre vendeve është rimëkëmbur sapo në pushtet kanë ardhur qeveri të djathta.
Asnjë qeveri britanike nuk mund të krahasohet me qeverisjen e Theçerit.
Në Gjermani, ra niveli ekonomik gjatë qeverisë me kancelar Schrëder, e ky shtet i i madh u fuqizua shumë ekonomikisht me kancelaren e djathtë Merkel.
Qeveria italiane që e pati më të gjatë jetën e saj , dhe solli rimëkëmbjen e ekonomisë, ishte ajo e Berluskonit, një politikan shumë i anatemuar nga e majta, por më i suksesshmi në qeverisje.
Pranë reçesionit me krizën financiare të 2008-s, ishin shtetet europiane të qeverisur nga politikat e majta, si Italia, Greqia, Spanja, Porrtugalia etj. e krizën e përballuan më mire shtetet e qeverisura nga e djathta.
500 punonjës it marrin 2 vjet disoccupazione
Me ligj.Por kjo.behet për të sulmu Melonin
Në paskemi pa se gjithë Europën të majte e paskemi ditë gjë,por për amerikën se besoja 2here e ka përmend presidenti në fushatat e pd Të djathtën italiane që fitoi.
Se marrim vesh tani e majta qenka kundër komunizmit (rusit) dhe e djathta qenka me rusinë. Megjithatë Meloni është trime ska frikë karrike pushteti ja ka bërë të qartë Berluskonit . SHIKONI KETO DEPUTETET TONA TE TE DY KRAHEVE TE BEJNE PER TE VJELLE.