Ishte natë vonë kur drejtuesit e Inter u larguan nga San Siro pas humbjes ndaj Monzës. Kjo ishte e treta radhazi në shtëpi, e katërta në pesë ndeshjet e fundit, e njëmbëdhjeta këtë sezon. Marotta, Antonello, Ausilio dhe Baccin dolën nga dhomat e zhveshjes rreth orës një të natës, pas një mbledhje të gjatë. Një përballje me tekniku Simone Inzaghi, në prezencë edhe të presidentit Zhang. Për momentin zikaltrit do të vazhdojnë kështu, por vetëm Liga e Kampionëve që po luhet mund ta shpëtojë teknikun Inzaghi.
SHIFRAT
E nëse Inter ka më shumë se një muaj që humbet po njësoj përgjegjësitë kryesore i kanë ata në fushë. Por nëse skuadra ka shënuar 10 gola në 12 ndeshjet e fundit, me një mesatare prej 0.8 gola për ndeshje pasi ka shënuar 38 në 18 ndeshjet e para të luajtura në turne me një mesatare prej 2.1, duket qartë se kush duhet të përfundojë në bankën e të akuzuarve. Llogaritja e numrit të tentativave të provuara në një muaj e gjysmë pa sukses është madje shqetësuese. Janë mbi tetëdhjetë, e kaq mjafton. Duhet kujtuar se, përveç penalltive të shënuara nga Lukaku (dhe kjo vlen edhe për Kupën e Italisë dhe Ligën e Kampionëve), sulmuesit e Interit nuk shënojnë më. Lautaro u ndal te Udinese, Dzeko dhe Correa janë ende me agjërim në 2023.
Lexo më tej: Video/ Mposht Interin, Berlusconi i bën nder Milanit: Caldirola firmos suksesin e Moznës në San Siro
NUK HYN FATI I KEQ
Ndoshta edhe sepse portierët kundërshtarë janë më të mirët në fushë, siç kujtoi edhe një herë Inzaghi pas ndeshjes. Por gabimet e caktuara, pikërisht sepse përsëriten, nuk mund të regjistrohen nën titullin “fat i keq”. Përqendrimi, saktësia, ftohtësia, vendosmëria, madje edhe zemërimi. Interit i kanë munguar të gjitha këto në kampionat prej shumë javësh, muajsh. Përfshirë shpirtin. Kaq shumë konfuzion, i ndarë në mënyrë të barabartë midis reparteve e lojtarëve. Shumë për të mos krijuar një situatë dramatike në të cilën vetëm Liga e Kampionëve mund të jetë një rrugë shpëtimi.