Tirana po rrezikohet sërish nga vullneti i njëshit, ose për t'u shndërruar, siç thoshte dikur Fatos Lubonja në TI-RAMA, pra në një qytet që transformohet sipas dëshirave të një piktori të pafat që do të lërë emër duke shenjuar gjurmët e tij në dëm të trashëgimisë kulturore të qytetit. Sot kryeministri Rama ka paraqitur një plan të tmerrshëm i cili i ambalazhuar me emrin joshës të portës hyrëse të kodrave të Liqenit, mëton të transformojë katërcipërisht sheshin përpara Universitetit. Konkursi i shpallur dhe projektet e paraqitura tashmë (shiko fotot në rubrikën lajme Lapsi.al) janë ide më shumë se të guximshme që shuajnë memorien historike dhe shkatërrojnë imazhin e një sheshi që mban vulën tipike të arkitekturës fashiste italiane.
A mund të bëhet kaq papritmas dhe pa një debat publik një ndërhyrje e tillë? A mund t'i nënshtrohet ajo tekave të një njeriu të vetëm? Këto pyetje bëhen edhe më të rënda po t'u shtosh atyre edhe faktin se gjithçka u përgatit në fshehtësi duke lënë të kuptosh se prapa fshihen interesa të mëdha. Nëse Rama do të qe i bindur që kjo qe një nismë e pranueshme nga publiku ai do ta kishte hedhur idenë e tij në fushatë, por gjatë saj nuk u fol asnjë fjalë. Dhe tani, vetëm pak ditë pasi zgjedhjet kanë mbaruar, shfaqen projektet që nuk janë bërë sot, por qëndronin të gatshme që kur Erion Veliaj përgjërohej për mbrojtjen e Tiranës.
Pyetja që shtrohet pas kësaj është: mirë kjo mund të jetë një tekë qeveritarësh, po ku janë zërat e "intelektualëve të pavarur" që kanë buçitur aq fort nën ombrellën e forumit të trashëgimisë kulturore? Ku janë ata që kanë ngritur kauza dhe kanë filluar peticione që nga historia e piramidës e deri tek prekja e çdo guri të lashtë? Po bëhen disa raste që ata heshtin. Si në ndërtimin e kullës në qendër të Korçës. Si në rastin e punimeve që po prekin një tjetër kryevepër të arkitekturës italiane të viteve 30, godinën e kryeministrisë. Me këmbënguljen e Ramës, kryeministrisë sot po i preket jo vetëm holli i brendshëm, por edhe fasada e jashme ku po ngrihet një strehë mbi derë. Pyetja që shtrohet është: me miratimin e kujt bëhen këto ndryshime, apo thjeshtë me delirin e njëshit që vendos për gjithçka? Dhe më tej akoma: pse ka rënë squk forumi i Trashëgimisë Kulturore. Pse nuk flasin ata që përgjëroheshin për traditën, apo ata sillen si intelektualë kur në pushtet është Berisha dhe si mercenarë kur atij ia zë vendin Rama? (Lapsi.al)
