Presidenti francez Emmanuel Macron ka emëruar ish-kryenegociatorin e Brexit-it, Michel Barnier, si kryeministër të ardhshëm të Francës, duke i dhënë kështu fund një kërkimi gati dy-mujor që paralizoi qeverinë.
Barnier shërbeu katër herë si ministër kabineti dhe dy herë si komisioner evropian përpara se të bëhej kreu i grupit të punës për Brexit në 2016. Një figurë konservatore nga partia Les Républicains, ai është një fytyrë e njohur në Bruksel, por më pak i njohur në vend.
“Ky emërim vjen pas një cikli të paprecedentë konsultimesh dhe në funksion të detyrës së tij kushtetuese, presidenti u sigurua që kryeministri dhe qeveria e tij të kenë kushtet më të qëndrueshme të mundshme”, thuhet në një deklaratë me shkrim nga Pallati Elysée.
Barnier tani do të fillojë detyrën e mundimshme për të formuar një qeveri që nuk do të shembet menjëherë nga një legjislaturë franceze thellësisht e ndarë. Zgjedhjet e parakohshme këtë verë sollën një parlament të varur, me Frontin e Ri Popullor të të majtës që siguroi shumicën e vendeve, por nuk arriti një shumicë absolute. Macron refuzoi të emërojë kandidaten e aleancës për kryeministër, nëpunësen civile 37-vjeçare Lucie Castets, duke argumentuar se ajo nuk ishte në gjendje të qeveriste me stabilitet.
Figura konservatore veterane ishte emri i fundit që u shfaq në negociatat e stuhishme këtë javë. Ish-kryeministri Bernard Cazeneuve, nëpunësi më i lartë civil Thierry Beaudet dhe konservatori i peshave të rënda Xavier Bertrand u përfol shkurtimisht se ishin në garë për postin përpara se të liheshin mënjanë.
Presioni po krijohej mbi presidentin francez për të thyer bllokimin me francezët që kthehen në punë të hënën pas pushimit tradicional të verës dhe përpara një afati përfundimtar për fillimin e bisedimeve për buxhetin 2025 në parlament muajin e ardhshëm.
Barnier doli si kandidati kryesor të mërkurën vonë, vetëm disa orë përpara emërimit të tij zyrtar. Siç u raportua fillimisht nga Playbook Paris, Barnier ishte në bisedime me Macron në Pallatin Elysee vonë atë ditë, sipas tre personave të njohur me bisedimet, të cilët, si të tjerëve të cituar në këtë histori, iu dha anonimiteti për të diskutuar një çështje të ndjeshme.
Shpejt u bë e qartë se ish-negociatori i Brexit plotësonte të gjitha kriteret e Macron. Si një konservator i njohur, ai kishte mbështetjen e Les Républicains, por, në moshën 73-vjeçare, ai nuk do të rivalizonte aleatët më të rinj me ambicie presidenciale.
Më e rëndësishmja, Tubimi Kombëtar i ekstremit të djathtë mund të abstenojë nga përpjekjet për ta votuar menjëherë atë. Kjo do t’i jepte Barnier një hapësirë për të manovruar, por gjithashtu do të shtynte partinë e Marine Le Pen si mbretërues të çdo qeverie të ardhshme.
Barnier, i cili ishte një kandidat i pasuksesshëm në zgjedhjet paraprake për t’u bërë kandidati konservator presidencial në vitin 2021, shihet gjithashtu se ka pikëpamje mbi politikën e brendshme që janë më të pajtueshme me të djathtën ekstreme sesa disa nga kolegët e tij. Ish-komisioneri evropian ka bërë thirrje në të kaluarën për një moratorium mbi emigracionin. Ai shkaktoi një stuhi mediatike kur tha se Franca duhet të rifitojë “sovranitetin e saj ligjor” dhe të mos i nënshtrohet vendimeve të Gjykatës së Drejtësisë së Bashkimit Evropian dhe Gjykatës Evropiane të të Drejtave të Njeriut.
Fronti i Ri Popullor i të majtës pritet të jetë i tërbuar. Përpara emërimit, koalicioni i krahut të majtë tha se emërimi i një qeverie me mbështetjen e heshtur për të djathtën ekstreme “do të ishte një mohim total i zgjedhjeve parlamentare që panë francezët … të refuzonin masivisht ngritjen në pushtet të Tubimit Kombëtar ”, në një deklaratë me shkrim.
Fronti i Ri Popullor ka akuzuar vazhdimisht Macron për përmbysjen e demokracisë dhe injorimin e rezultateve të zgjedhjeve që ai vendosi të thërrasë. Por Macron ditët e fundit dukej se po shikonte një kryeministër të krahut të djathtë për të mbrojtur reformën e tij të diskutueshme të pensioneve, të cilën e majta ishte zotuar se do ta zbërthente nëse do të vinin në pushtet.
Politika parlamentare
Një përparim në kërkimin e Macron për një kryeministër erdhi të martën, kur presidenti francez arriti një marrëveshje me liderët konservatorë mbi emërimin e një kryeministri me prirje të djathtë.
Ligjvënësit e Les Républicains, të udhëhequr nga kreu i grupit parlamentar Laurent Wauquiez, donin të mbanin distancën e tyre nga Macron, por u zbutën nën presionin e mbështetësve të bazës për të mos ia dorëzuar pushtetin të majtës.
Partia kaloi nga një manifestim radikal në një qasje më pajtuese, e gatshme për të arritur “një marrëveshje për të biseduar me [centristët]”, tha një zyrtar i lartë nga koalicioni i Macron për Playbook Paris. .
Por me bisedimet në qorrsokak me të majtën, Macron ka nevojë për mbështetjen e heshtur të së djathtës ekstreme, pasi blloqet e qendrës dhe konservatorit nuk kanë një shumicë të plotë në Asamblenë Kombëtare.
Politico, përshtati në shqip ©LAPSI.AL