Rreziku i një lufte të madhe? Si armiqtë e vjetër po vlerësojnë realitetet e reja

I dyti në komandën e Hezbollahut, milicia e fuqishme e mbështetur nga Irani në Liban, tha se vrasja e civilëve nga Izraeli në Gaza rrezikon një luftë më të gjerë në Lindjen e Mesme.

Sheikh Naim Qassem i tha BBC-së se “zhvillime shumë serioze dhe shumë të rrezikshme mund të ndodhin në rajon dhe askush nuk do të jetë në gjendje t’i ndalojë pasojat”.

Nënkryetari i Hezbollahut po fliste në një intervistë në Bejrut, ndërsa Ministria e Shëndetësisë e drejtuar nga Hamasi në Gaza tha se më shumë se 10,000 njerëz ishin vrarë atje.

Sulmi i Izraelit pason sulmet e Hamasit më 7 tetor, të cilat vranë 1,400 njerëz, një mijë prej tyre civilë.

“Rreziku është real sepse Izraeli po rrit agresionin kundër civilëve dhe po vret më shumë gra dhe fëmijë. A është e mundur që kjo të vazhdojë dhe të rritet, pa sjellë rrezik real për rajonin? Unë mendoj se jo.” 

(Sheikh Naim Qassem në intervistë me BBC)

Ai këmbënguli se çdo përshkallëzim do të lidhej me veprimet e Izraelit. “Çdo mundësi ka një përgjigje”, tha ai. Hezbollahu, “Partia e Zotit” ka shumë mundësi.

Grupi islamik shiit, i klasifikuar si një organizatë terroriste nga Britania e Madhe, SHBA dhe Liga Arabe, është forca më e madhe politike dhe ushtarake në Liban.

Deri më tani, përgjigja e saj ndaj luftës në Gaza ka përfshirë përforcimin e paralajmërimeve të saj, por kalibrimin e kujdesshëm të veprimeve të saj.

Kur një sulm izraelit vrau një grua dhe tre fëmijë në Libanin jugor të dielën, Hezbollahu përdori raketat Grad për herë të parë në konflikt, duke vrarë një civil izraelit.

Udhëheqësi i Hezbollahut, Hassan Nasrallah, ka kërcënuar se çdo vdekje civile në Liban do të korrë një tjetër përtej kufirit. Por, ai nuk e ka kërcënuar Izraelin me luftë të gjithanshme.

Ndërsa këmbëngul se “të gjitha opsionet janë në tryezë”, grupi militant është kufizuar në sulme ndërkufitare, duke goditur kryesisht objektiva ushtarake. Më shumë se 60 luftëtarë të saj janë vrarë, por ajo ka shumë më shumë mbështetës për t’i zëvendësuar ata. Një luftëtar i varrosur në Bejrut këtë javë ishte anëtari i pestë i familjes së tij që vdiq për Hezbollahun.

Gjatë gjithë intervistës sonë, nënkryetari i organizatës u përpoq të portretizonte Hezbollahun si një organizatë mbrojtëse, megjithëse Hezbollahu është i angazhuar për shkatërrimin e Izraelit dhe ndezi një luftë me Izraelin në 2006 duke rrëmbyer dy nga ushtarët e tij në një bastisje ndërkufitare.

Sheikh Qassem pretendoi se Izraeli “nisi agresionin kundër Gazës në një mënyrë të shëmtuar”.

Kur BBC vuri në dukje se ishte Hamasi ai që kishte sulmuar Izraelin më 7 tetor, ai i mbrojti sulmet si një përgjigje e pashmangshme ndaj pushtimit izraelit të tokave palestineze.

Ai përsëriti pretendimin e rremë se forcat izraelite, jo Hamasi, vranë shumë civilë izraelitë. Por çfarë mund të thuhet për kamerat e helmetave, të veshura nga vetë militantët e Hamasit, që i tregojnë ata duke u zbavitur teksa vrisnin izraelitë?

Ai e hodhi poshtë pyetjen. “Pse nuk shikojmë se çfarë ka bërë Izraeli brenda Gazës”, tha ai. “Ata vrasin civilë dhe shkatërrojnë shtëpi”. 

Ai i quajti sulmet e Hamasit “një rezultat i madh për rezistencën palestineze” dhe mohoi se ato kishin dështuar. Po 10,000 qytetarët e Gazës që janë vrarë që atëherë? “Masakrimet e kryera nga Izraeli po i mobilizojnë palestinezët gjithnjë e më shumë për t’u kapur pas tokës së tyre”, u përgjigj ai.

Ai pranoi se Irani “mbështet dhe financon” Hezbollahun, por pretendoi se nuk i jep urdhrat. Por ekspertët thonë se është Teherani ai që do të vendosë nëse do të përfshihet apo jo në luftë të plotë.

Dhe nëse forcat izraelite duhet të bëjnë luftë në një front të dytë me Hezbollahun, ata do të përballen me një armik me më shumë armë se ç’kanë shumica e vendeve në botë. Grupi militant e eklipson Hamasin, me rreth 150,000 raketa.

Hezbollahu ka deri në 60,000 luftëtarë, duke përfshirë forcat speciale, luftëtarët e rregullt dhe rezervat, sipas Nicholas Blanford, një konsulent i mbrojtjes dhe sigurisë me bazë në Bejrut, i cili ka studiuar Hezbollahun për dekada.

Në vitin 2006 Hezbollahu luftoi fort me Izraelin, por Libani kishte shumë më tepër të vdekur. Më shumë se 1000 njerëz të saj u vranë, shumica prej tyre civilë, dhe lagje të tëra u rrafshuan në bastionet e Hezbollahut. Izraeli humbi 121 ushtarë dhe 44 civilë.

Libani është përkujdesur nga kriza në krizë që atëherë, me shpërthimin shkatërrues në portin e Bejrutit në vitin 2020, kolapsin e ekonomisë dhe shpërbërjen e sistemit politik. Jo më kot ata kanë pak oreks për luftë.

Shumë shqetësohen se sulmet ndërkufitare të Hezbollahut mund ta tërheqin këtë vend në një luftë që nuk mund ta përballojë. Sheikh Qassem nuk kërkon falje. “Është e drejta e çdo libanezi që të ketë frikë nga lufta”, tha ai. “Kjo është normale. Askujt nuk i pëlqen lufta. Thojini entitetit izraelit të ndalojë agresionin, në mënyrë që betejat të mos zgjerohen.” 

Mund të ketë përshkallëzime mes Hezbollahut dhe Izraelit në vijim, edhe pse një luftë e plotë nuk duket se do të ndodhë. Por nëse lufta vjen, do të sjellë shkatërrim në të gjithë botën, thotë Blanford.

“Do ta bëjë atë që po ndodh në Gaza të duket si një lojë kalamajsh”, tha ai për BBC.

“Izraeli do të jetë në izolim për sa kohë të zgjasë konflikti. Shumica e popullsisë së tij do të duhet të qëndrojë në strehimore për bomba,” tha ai.

“Nuk do të kishte aviacion civil apo trafik detar. Raketat më të mëdha të drejtuara të Hezbollahut mund të godasin objektiva ushtarake në të gjithë vendin.”

Sa i përket Libanit, eksperti tha se Izraeli do ta sheshojë atë.

Tani për tani, Hezbollahu, Izraeli dhe Irani po rrinë me frena. Këta armiq të vjetër po vlerësojnë realitetet e reja.

Kjo nuk do të thotë se lufta e gjithanshme nuk do të ndodhë. Mund të ndodhë nga llogaritjet e gabuara.

Ky është një kapitull i ri i rrezikshëm në një rajon të lagur me gjak. Pas 7 tetorit, e vetmja siguri duket të jetë më shumë ankth, vdekje dhe shkatërrim.

BBC, përshtati në shqip ©LAPSI.AL