Me kohën e rregullt në skadencë, Pocchetino hodhi sytë nga pankina dhe zgjodhi Armando Brojën, kur Chelsea po humbiste 3-4 në Stamford Bridge ndaj Manchester City. Me vetëm tre minuta në fushë, Broja i tregoi të gjitha aftësitë e tij të mëdha, duke fituar një penallti me të cilën Palmer barazoi rezultatin.
Vendimtar, praktikisht në pak minuta në dispozicion. E në këtë pikë të gjithë kthehen të mendojnë nëse tekniku i kombëtares Sylvinho bëri mirë që nuk e grumbulloi, apo jo. Në shpjegimin e teknikut ishte inaktiviteti i gjatë për shkak të dëmtimit të rëndë. Kësaj i duhet shtuar edhe fakti që Broja nuk kishte luajtur asnjë minutë që nga tërheqja nga grumbullimi i kombëtares në tetor. Një trajner kombëtareje sigurisht që duhet ti ketë parasysh këto gjëra, sidomos para dy ndeshjeve që vendosin fatet e një objektivi të madh.
E megjithatë, nëse mund të krahasohet, sulmuesi shkodran, u thirr në çështje për të rikuperuar rezultatin nga tekniku i londinezëve, që do të thotë se Pochetino besonte në formën fizike të lojtarit të tij për ato pak minuta. E po flasim për një trajner që ka në organikë luksin e të paturit sulmues të kalibrit më të lartë. Sylvinho në anën tjetër nuk ka askënd me nivelin teknik të Brojës e megjithatë nuk e thirri.
Në fakt, braziliani e dinte mirë se shkodrani mund të ishte i vlefshëm edhe në pak minuta, njësoj si në Stamford Bridge. Por ndoshta ekuilibrat për të cilat trajnerët janë aq shumë fanatikë, janë shumë më të rëndësishme se një veprim prej kampioni i minutave të fundit.