Emocione të forta, të pamundura për t’u mbajtur brenda. Novak Djokovic shpërtheu në lot menjëherë pas ceremonisë së medaljes së Lojërave Olimpike. Një video që qarkullon orët e fundit dhe ka të bëjë me postimin e finales ndaj Alcaraz, tregonte një Nole shumë të brishtë pasi një gazetar i tregoi një foto speciale. Një imazh nga e kaluara e fituesit të medaljes së artë olimpike, kur ai ishte vetëm një fëmijë që nisi të përkundte ëndrrën për të luajtur tenis, me trajnerin e tij.
I TREGUAN FOTON, DJOKOVIC QAN
Nole, ende me medaljen në qafë në barkun e stadiumit Philippe Chatrier, fillimisht u intrigua nga kjo surprizë, por më pas u lëshua. Kur e pa veten në foto me raketë në dorë në krahët e mësuesit të tij, fjalët i dolën vetë: “Kjo është hera e parë që mbajta në dorë raketën. Isha 4 vjeç, ishte në Kopaonik në Serbi dhe ishte hera e parë që u dashurova me këtë sport”.
Megjithatë, është e vështirë të flasësh kur emocionet shpërfaqen në këtë mënyrë. Djokovic me lot në sy u përpoq të vazhdonte: “Më jep shumë emocione të bukura. Ka qenë një rrugëtim i gjatë dhe jam shumë krenar. Faleminderit që më dhurove këtë foto”.
Dios no se deja ganar en Generosidad Felicidades don @DjokerNole por su triunfo 🏅 en los @Olympics Adelante @novakfoundation 🏅 #Paris2024 #ParisOlympics2024 pic.twitter.com/EPZ7yM7k4A
— Mauricio Rosales ﻥ (@MauroRosales) August 5, 2024
DJOKOVIC I PREKUR, KUJTON FËMIJËRINË NË SERBI
E si ndihet Djokovic tani, pasi kompletoi serinë e tij të jashtëzakonshme të sukseseve me medaljen e artë në Olimpiadë? Novak mund të jetë vetëm mirënjohës për të gjithë njerëzit që e mbështetën dhe për jetën që i dhuroi momente të jashtëzakonshme. E gjitha kjo pas një fëmijërie të vështirë, në të cilën iu desh të përballej edhe me pasojat e luftës, që në fakt e shkaktoi vendi i tij: “Ndihem shumë mirënjohës për të gjithë njerëzit, përfshirë trajnerin tim të parë që më ndihmoi të dashurohesha me tenisin. Ndjehem mirënjohës Zotit që më ka më dha këtë shans dhe që më dha këtë bekim dhe mundësi”.
Mesazhi i tenistit është një mësim për të gjithë, që shkon përtej kufijve të sportit: “Në momentin e fotos ishte e pamundur të mendoje t’i arrije të gjitha këto gjëra, por asgjë nuk është e pamundur. Kur ke besim dhe ke fuqi të besosh në veten tënde, asgjë nuk është e pamundur”. Ky tenist i vogël i vogël i fotos ka bërë një rrugë të gjatë, duke arritur objektiva që as ai nuk do t’i kishte imagjinuar ndonjëherë. E kjo tregon shumë për vlerën e saj.
Vari karin ketij serbi! Keta qener nuk perloten kur vrasin e djegin femije te gjalle. Rrace kriminele…..dhe rrace muti lapsi qe kekrkon te na prke me ndjeat nje plehu kriminel, qofte edhe noj média tjeter e serbofile!