Si ishte Shqipëria e vitit 1990 në syrin e një të huaji. Këto 16 foto janë bërë nga fotografi anglez Martin Parr, i cili erdhi në vendin tonë i maskuar si arkeolog për të parë lashtësinë e këtij vendi, por në fakt arriti të fiksojë një Shqipëri që propaganda zyrtare thuajse nuk e tregonte kurrë. Këto janë imazhet e rralla që ai na ka lënë…
Kush është Martin Parr?
Martin Parr (23 maj 1952) është një fotoreporter britanik. Gjithmonë fotografitë e tij kanë kritikuar shoqërinë moderne, konsumin, ushqimin dhe turizmin. Martin Parr studioi për fotografi në Politeknikun e Manchesterit nga 1970 deri më 1973. Që nga ajo kohë, ai është marrë me projekte të shumta fotografike. Parr ka fituar një reputacion ndërkombëtar për imazhet e tij novatore, qasjen e tij të veçantë në fushën e dokumentimit social, dhe kontributin e tij për kulturën fotografike në Mbretërinë e Bashkuar dhe jashtë saj. Pavarësisht se në fillim u mor me fotot bardhë e zi, në vitin 1984 nisi të punojë me fotot me ngjyra. Pikërisht përdorimi i ngjyrave shumë të ndezura nxjerrin në pah anën humoristike dhe groteske të punëve të tij dhe njëkohësisht janë ajo çka e dallon nga të tjerët. Në vitin 1994 ai u bë fotograf i agjencisë Magnum Photos.
Në karrierën e tij është marrë dhe me muzikë; në vitin 2003 drejtoi realizimin e videoklipit “London” të grupit muzikor britanik Pet Shop Boys. Në vitin 1990 Martin Parr vizitoi Shqipërinë, në udhëtimin e parë turistik të zhvilluar në vend pas rënies së murit të Berlinit. Për këtë eksperiencë ai u shpreh: “ky ishte një udhëtim arkitekturor ku merrnin pjesë 14 persona, 12 prej të cilëve dolën se ishin gazetarë”. Shkrepjet e fotove ai i realizoi në mëngjes herët ose në momentet kur pati kohë të lirë. Një kritik arti i njohur, Gerry Badger, e cilëson Parr,- “një fotograf ekzemplar të shekullit XXI. Edhe pse jo tamam-tamam modernist, edhe pse jo postmodernist, ai është një rreze drite, një themelues i Shkollës së re europiane të fotografisë me ngjyra, në të njëjtën kohë është anëtar i Magnum, agjencisë lider të fotogazetarisë”. Kjo sipas Badger e bën Parr “familjar me rutinën bashkëkohore të fotogazetarisë”, por kjo nuk e pengon atë të punojë në mënyrë “konceptuale”, duke u ekspozuar si në galeri arti, ashtu dhe në galeri thjesht fotografike. Po sipas Bagder,- “Parr është një fotograf i vërtetë, një që jeton fle gjumë e merr frymë me fotografinë”. Praktika e Parr-it mbështetet mbi kalimin e shkathët nga një botë fotografike tek tjetra duke trajtuar në mënyrë instiktive çështje si: roli i fotografit, statusi i imazhit fotografik në kulturën tonë dhe padyshim natyra e vërtetë e kulturës bashkëkohore.