Pas pushtimit të Ukrainës, Rusia e Vladimir Putinit nisi një ‘sulm ekonomik’ ndaj Europës së bashkuar me ‘armën e saj’ gazin natyror.
Një ndër vendet që është i varur shumë nga gazi rus, është dhe Gjermania.
LEXO EDHE:
SHBA, Lukashenkos: Po ndihmon Rusinë të kryejë krime barbare në Ukrainë
Kjo e fundit tani ka frikë se do të ketë një ndërprerje të plotë nga Rusia me gaz gjatë verës, që do të thotë se fabrikat do të detyrohen të mbyllen dhe numri i punëtorëve që do të largohen nga puna do të jetë i madh.
Qeveria e Berlinit e ka përshkruar gazin tashmë si ‘artikull në mungesë’.
Ministri i Financave i vendit, Christian Lindner, nga partia Liberal Demokrate, tha të martën e kaluar se çmimet e larta të energjisë kërcënojnë të sjellin një krizë të madhe ekonomike në vendin e tij.
Vlen të përmendet se zv.kancelari Robert Habek, nga Partia e Gjelbër, ishte ai që u detyrua të shpallte “me pikëllim të madh” rikthimin e Gjermanisë në prodhimin e energjisë së qymyrit në fabrikat që ishin mbyllur, në kuadër të “tranzicioni i gjelbër”.
Por nuk ishte vetëm Gjermania që iu kthye qymyrit.
Si Hollanda ashtu edhe Austria kanë bërë lëvizje të ngjashme, ndërkohë që Greqia ka rritur prodhimin e energjisë me qymyr që prej muajit prill, me synimin për të siguruar plotësisht furnizimin me energji , në lidhje me terminalet e LNG -së (gazi i lëngshëm).
Megjithatë kancelari gjerman Olaf Scholz ka hedhur poshtë propozimin për zgjatjen e jetës së katër termocentraleve bërthamore.
Pavarësisht hezitimeve individuale, për Evropën çështja e mjaftueshmërisë së energjisë është edhe më e rëndësishme tani sesa edhe çmimet e larta – pasi tashmë është e qartë se Rusia synon të ardhurat më të larta të mundshme nga eksportet më të ulëta të mundshme në Evropë.
Rusët ulën fluksin e gazit në tubacionin Nord Stream 1 me 60% javën e kaluar, duke përmendur “arsye teknike”.
Gjermanët dhanë alarmin, nga frika se ulja e fluksit mund të ishte preludi i një ndërprerjeje të plotë të furnizimit me gaz nga Rusia në Gjermani, që do të thotë se në janar 2023 nuk do të kishte gaz apo mostër në depozitat nëntokësore gjermane.
Në të njëjtën kohë, “arsyet teknike” të Putinit i kanë shërbyer qëllimit të tyre: rritja e çmimit të kontratave të së ardhmes në tregun evropian të gazit me 50% – në një kohë kur e gjithë Europa kërkon të mbushë rezervat e saj të gazit, për të mos u përsëritur viti i kaluar , kur çmimet u ngritën sepse Gazprom, i cili operonte magazinat gjermane, “siguroi” që ato të ishin pothuajse bosh.
Franca dhe Italia aktualisht kanë më shumë se 55% tw mbushura magazinat e tyre, ndërsa Spanja, një tjetër konsumator i madh i gazit natyror, ka arritur në 77% .
Është karakteristik se edhe Gjermania deri të enjten kishte arritur të kishte tw furnizuar 58% në magazinat e saj – shumë më tepër se vitin e kaluar – pavarësisht shkurtimit të fluksit që bënë rusët ditët e fundit.
Megjithatë, ekspertët këmbëngulin se kjo përpjekje mund të jetë e kotë, pasi gjithçka varet nga disponimi i Putinit./Marrë nga Prothema.gr
“Nëse rusët mbyllin plotësisht tubacionin Nord Stream, atëherë Evropës do t’i mbetet pa gaz në janar ,” i tha New York Times Massimo Di Odorando, nënkryetar i firmës së njohur konsulente Wood Mackenzie.
Siç dihet, Gjermania, e mbështetur në marrëveshjet dekadash me Rusinë për furnizimin me gaz natyror nëpërmjet tubacioneve, nuk ka terminale të gazit natyror të lëngshëm , kështu që aktualisht nuk mund të ndryshojë përzierjen e importit.
Vetëm të martën, një furnizues i madh gjerman i energjisë, EnBW, nënshkroi një kontratë 20-vjeçare për furnizimin me gaz natyror të lëngshëm për kompaninë e madhe amerikane Venture Global.
Megjithatë, për shkak të mungesës së një terminali, marrëveshja do të zbatohet nga viti 2026.
Dimensioni politik i sulmit rus
Gjermanët tashmë e kuptojnë se kontratat e gazit që kanë nënshkruar me Gazprom “nuk kanë as vlerën më të vogël” , pasi rusët kanë shumë gjasa të ngadalësojnë mbushjen e magazinës evropiane, për të mbajtur çmimet shumë të larta, por edhe për të rritur politikën. presion mbi qeveritë e saj për shkak të saktësisë së energjisë që përshkon ekonominë.
Vlen të përmendet se ndërsa në fillim të luftës në Ukrainë Putini siguroi se Rusia do të përmbushte të gjitha traktatet që kishte nënshkruar me vendet evropiane, më pas kërkoi pagesën në rubla dhe nuk hezitoi të mbyllte rubinetin për vendet që nuk paguan me monedhwn e tyre.
Qeveria e SHBA po përballet gjithashtu me një problem politik, pasi çmimet e benzinës janë më shumë se dyfishuar nga dy vjet më parë dhe presidenti Joe Biden rrezikon të humbasë shumicën në Kongres në zgjedhjet afatmesme të nëntorit.
Ekspertët e tregut vërejnë se vetëm një reduktim i kërkesës mund të ulë çmimet – pasi oferta nuk pritet të rritet.
Megjithatë, tregjet nuk kanë mbarua rrrjedhimisht luhatshmëria e fortë në tregjet financiare – nëse ekonomitë evropiane dhe amerikane do të jenë në recesion për shkak të çmimeve të larta të karburanteve, gjë që i mban ato në nivele shumë të larta.
Në këtë kontekst, zbritjet e konsiderueshme që Rusia u ofron blerësve të saj të rinj të mëdhenj të naftës, si Kina dhe India, i sigurojnë asaj të ardhura të mëdha, por nuk kontribuojnë në një rënie të përgjithshme të çmimeve.
Siç dihet, Rusia ka parë një rritje të ndjeshme të të ardhurave në të gjithë muajt e luftës në Ukrainë, pavarësisht se disa kompani evropiane kanë vendosur të përmbahen nga tregtimi i naftës ruse për shkak të atmosferës së pasigurisë të krijuar nga sanksionet ndaj Moskës, ndërkohë që SHBA-të ndërprenë të gjitha marrëdhëniet energjetike me Rusinë.
Megjithatë, përmes zbritjeve që ofron – më shumë se 30 dollarë për fuçi, sipas ekspertëve të tregut – Rusia ka arritur të zëvendësojë një pjesë të madhe të eksporteve të saj: është karakteristikë se Kina nuk e ka më Arabinë Saudite si furnizuesin më të madh , por Rusinë, ndërsa Indinë ka dhjetëfishuar tregjet e saj ditore në Urals bruto dhe synon të blejë sasi edhe më të mëdha në të ardhmen e afërt.
Në fakt, përfshirja e rafinerive indiane në treg me sasitë në rritje të naftës ruse thyen në mënyrë indirekte sanksionet e SHBA-së ndaj produkteve të naftës, pasi benzina nga këto rafineri prodhohet me naftë ruse e cila i lë një marzh fitimi shumë të madh industrisë indiane të naftës.