Pas ndeshjes është gjithnjë e thjeshtë të flasësh apo të japësh mendim, por Franco Lerda përzjeu kartat tek Partizani, edhe pse në dritën e perfomancave të dyfishta në Champions kundër Qarabag, nuk ishte dukur aspak e logjikshme. Ndoshta mund të jetë edhe konsideratë e gabuar, por të kuqtë që zbritën në fushë në Selman Stërmasi nuk kishin impaktin e duhur, “të kontraktuar”, si specifikoi tekniku pas ndeshjes, duke lejuar inisiativën e Sheriff Tiraspol, duke u futur në krizë sidomos në krahun ku operonte Hakaj.
Ka në fakt një shpjegim: me dëshirën për ti dhënë më tepër afërsi me portën Cordeiros, italiani i humbi mesfushën krativitetin. Tre solidë si Broja, që duhej marrë parasysh se ishte debutues dhe Telushi e Mala, bënin vetëm pasuesin dhe kurrë rifinitorin, duke e shkëputur krejtësisht repartin nga treshja e sulmit, ku guximi i tepruar për të lënë Asanin, golashënuesin më të mirë të sezonit të kaluar, u kthye në një boomerang për Lerdën dhe aspak befasi për moldavët. Skuadra humbi paparashikueshmërinë, krijoi distanca dhe paaftësi për të dubluar rolet, duke u vënë në panic nëpër krahë dhe duke evientuar edhe njëherë një të dhënë alarmuese.
Në 270 minuta të kuqtë nuk kanë shënuar asnjë gol, e në ndeshjen e fundit, atë që Solomon duhet të tregonte se kishte kaluar ngërcin psikologjik të atij rasti kualifikim të humbur kundër Qarabag, nigeriani nuk bëri asnjë goditje drejt portës kundërshtare dhe në asnjë moment nuk u tregua problematic për prapavijën e Sheriff, duke e bërë tashmë të qartë për Partizanin se në Moldavi për tu kualifikuar, gjërat duhet ti bëjë ndryshe…Lerda i pari