Kështu nuk e priste askush. Një pikë nga 9 të mundshme. Një skuadër që nuk njihet, pa pika referimi dhe me Ligën e Kampionëve që mbërrin në momentin më delikat të sezonit. Të martën, në Allianz col Malmoe, do të jetë e vështirë, sepse i tillë është Juventusi i sotëm, me pak kokë e po aq forcë. Pa uri dhe pa kampionë. Nuk kafshon dhe nuk reagon.
Kundër Napolit, bardhezinjtë (pa amerikano-jugorët) treguan të gjithë kufijtë e tyre dhe, përtej kësaj, të fjalëve të Allegrit: të dy golat janë sigurisht episode fatkeqe, por ato vijnë nga një kondicion që nuk ekziston, pavarësisht se tekniku dëshiron ti dalë në mbrojtje Szczesny, autor i dy gafave skandaloze në tre ndeshje: “Priti pak e asgjë, është një portier i madh e titullari i Juves. Erdhi ai top që i shpëtoi nga dora, por të martën do të jetë akoma në portë e do të bëjë mirë”.
Rënia e individëve (me fantazmën e Cristiano Ronaldos i cili në vend të kësaj shënoi menjëherë një dygolësh në Old Trafford) është një shenjë e mëtejshme se pjesët nuk janë aspak në vendin e duhur. De Ligt në stol, me Juven dhe me ekipin e tij kombëtar. Szczęsny nuk bind dhe është një valë e gjatë që gjithashtu e tërheq që nga ekipi kombëtar. Tifozët thërrasin Perin, por ndoshta më shumë nga dëshpërimi se për ndonjë gjë tjetër.
Pjesa tjetër e dramës së Juventusit në “Maradona” përmbahet në statistika. Ato thonë se zotërimi i topit 68% është i Napolit, 25 goditje ndaj 8 në favor të të besuarve të Spallettit dhe 13 me 1 goditjet nga këndi. Në kënd, pikërisht aty ku ka përfunduar ky Juventus.