Francesco Totti kthehet për të folur për karrierën e tij në një intervistë të gjatë për The Guardian. “Fillova të luaja në kohë të tjera, në një futboll tjetër, i bërë nga pasioni dhe dashuria për tifozët – shpjegoi ish-Pupone -. Sot është më shumë biznes, shkon atje ku mund të fitosh më shumë para”. “Të kalosh njëzet e pesë vjet në të njëjtin ekip nuk është e parëndësishme dhe nuk ishte e lehtë – shtoi ai -. Unë u bëra kapiten dhe një nga lojtarët më të rëndësishëm. Duhet të jesh gjithmonë në lartësinë e duhur”.
“Qyteti ku ke lindur është gjithmonë më i bukuri, është e natyrshme kjo për të gjithë. Por për mua Roma është me të vërtetë qyteti më i bukur në botë”, vazhdoi Totti, duke konfirmuar marrëdhënien e shkëlqyer me tifozët dhe kryeqytetin. “Të luaja në ekipin që kam mbështetur gjithmonë edhe si tifoz? Ishte më e lehtë për mua të bëja atë zgjedhje,” shtoi ai.
“Për mua suksesi më i madh i karrierës sime ishte titulli me Romën dhe keqardhja ime më e madhe që nuk fitova të paktën një të dytë – vazhdoi ish-Pupone, duke rindërtuar kujtimet dhe duke krijuar një lloj ekuilibri -. Natyrisht, Kupa e Botës është kulmi i çdo karriere për një lojtar, por ky është më shumë rasti për ata që fitojnë çdo vit sesa për ata që pothuajse nuk fitojnë kurrë”. “Unë bëra më të mirën që munda dhe bëra gjithçka që mund të arrihej,” vazhdoi ai.
Sa i përket transferimeve të humbura, Totti i ka idetë të qarta për ekipin që e provoi më shumë në sezonin ’96/’97. “Milani ishte klubi i vetëm përtej Romës ku unë ëndërroja të luaja – shpjegoi ai – por vendimet janë marrë gjithmonë nga unë, me kokën time. Edhe pse familja të jep disa këshilla”. “Real Madridi është ekipi tjetër për të cilin mund të kisha luajtur – shtoi ai -. Një përvojë në një vend tjetër mund të kishte qenë diçka e mirë për mua dhe familjen time. Por zgjedhja për të qëndruar në Romë u bë me zemër dhe kur zgjedh me zemër nuk gabon kurrë”. “Sigurisht, duke parë prapa, mbetet një dyshim i vogël për atë ‘jo’ të thënë. Por ka një fat të shkruar për të gjithë, e duhet të dalësh e ta kërkosh atë” përfundoi Francesco.