Tefta Malaj, nëna e Xhesikës, 16-vjeçares së vrarë me thikë nga babai i saj Taulant Malaj natën mes 6 dhe 7 majit, u largua për disa orë këtë mëngjes nga departamenti i kirurgjisë së përgjithshme të Poliklinikës Foggia për të marrë pjesë në ceremoninë e varrimit të vajzës së saj. Gruaja e plagosur u mbijetoi goditjeve të të shoqit, i cili vrau edhe një fqinj italian. Ajo mbërriti në kishë e shtyrë me karrocë dhe e rrethuar nga familjarët.
“Dashuria për nënën tënde të shtyu ta mbroje atë me trupin tënd dhe si Jezusi dhatë jetën për të, nga dashuria” – tha Don Renato Borrelli, famullitar i kishës së Foggia në predikimin e tij. Nëna mbijetoi falë ndërhyrjes së vajzës së saj që u përpoq ta mbronte. Famullitari iu drejtua viktimës duke e quajtur “e dashur heroinë e vogël, sa i ngjan Jezusit në atë gjest tënd”. Më pas Don Borrelli shtoi: “Sot je dhe do të jesh gjithmonë në Parajsë. Rinia jote tani ka lulëzuar përgjithmonë në parajsë”.
Në varrim pati edhe nxënës nga shkolla e mesme që e reja frekuentonte. “Ishte një vajzë me diell, gjithmonë e qeshur. Jemi takuar në korridoret e shkollës dhe ka qenë gjithmonë e gëzuar” – thanë miqtë. Më pas dy vajza të vogla përqafohen me njëra-tjetrën: “Xhesika kishte aq shumë ëndrra, u lumturua kur u takuam në pyllin me pisha në mbrëmje. Dhe tani babai i saj ia ka hequr gëzimin e jetës” – thonë ato.
“Ato thonjtë e gjatë që ke mbajtur gjithmonë i nxore për të mbrojtur nënën tënde të dashur” – është një nga pasazhet zemërthyese të një letre të lexuar në fund të ceremonisë së varrimit nga një prej miqve më të mirë të Xhesikës. “Na mungon e qeshura jote kumbuese që ishte ngjitëse”, kujtojnë shokët e klasës 3A të gjimnazit klasik.
“Në klasën tonë dielli nuk ka dështuar kurrë, as në stuhi. Por tani mbretëron heshtja” – thotë një nga shokët e saj. Dalja e arkivolit nga kisha u shoqërua me duartrokitje të gjata dhe lëshimin e balonave kuq e bardhë dhe me shkrimin Xhesika, ndërsa nëna Tefta përkëdhelte arkivolin e bardhë të së bijës.
Në fund të varrimit, një kortezh i vogël i përbërë nga nxënës dhe miq të 16-vjeçares shoqëroi arkivolin përpara gjimnazit Fiani-Leccisotti ku e ndiqte edhe viktima e re. Përpara portave një pankartë kujton karakterin gazmor të vajzës: “Xhesika i mëson engjëjt të shkaktojnë”. “Të shkaktosh do të thotë të festosh. Xhesika ishte e tillë, gjithmonë donte të festonte dhe të argëtohej” – thonë miqtë.
Të shtunën e kaluar u zhvillua funerali i fqinjit, Massimo De Santis, i vrarë me thikë nga Malaj. Më pas ai shpërtheu kundër gruas dhe vajzës së tij, duke plagosur të parën dhe duke vrarë të dytën. Tefta ka bërë një kërkesë për t’u zhvendosur nga banesa pasi nuk dëshiron të kthehet më atje. ©Ansa, LAPSI.al
