Britania nuk heq dorë nga plani për emigrantët tjetër marrëveshje me Ruandën

Sekretari i Brendshëm i Britanisë, James Cleverly ka nënshkruar ditën e sotme një traktat të ri me Ruandën, një përpjekje kjo për të kapërcyer vendimin gjyqësor që bllokon politikën e qeverisë për dërgimin e azilkërkuesve në shtetin e Afrikës Lindore.

Plani i Ruandës është në qendër të strategjisë së qeverisë për të ulur emigracionin dhe po vëzhgohet nga afër nga vende të tjera që konsiderojnë politika të ngjashme.

Gjykata e Lartë e Mbretërisë së Bashkuar muajin e kaluar vendosi se një veprim i tillë do të shkelte ligjet ndërkombëtare të të drejtave të njeriut të sanksionuara në legjislacionin vendas.

Sipas Reuters, traktati i ri do të përfshijë një marrëveshje që Ruanda nuk do të dëbojë azilkërkuesit në një vend ku jeta ose liria e tyre do të kërcënohej, një nga shqetësimet kryesore të gjykatës.

Do të ketë gjithashtu një komitet monitorues për t’u mundësuar individëve të paraqesin ankesa konfidenciale drejtpërdrejt tek ata dhe do të ketë një organ të ri apelimi i përbërë nga gjyqtarë nga e gjithë bota.

Cleverly tha se tani nuk kishte asnjë arsye të besueshme për të bllokuar fluturimet e dëbimit, sepse traktati trajtonte të gjitha çështjet e ngritura nga Gjykata e Lartë dhe asnjë para shtesë nuk i ishte dhënë Ruandës për të përmirësuar marrëveshjen nga memorandumi ekzistues i mirëkuptimit.

“Unë me të vërtetë shpresoj se tani mund të lëvizim shpejt,” tha Cleverly në një konferencë shtypi në kryeqytetin e Ruandës, Kigali.

Shumë avokatë dhe organizata bamirëse thanë se nuk kishte gjasa që fluturimet e dëbimit të mund të fillonin përpara zgjedhjeve të vitit të ardhshëm. Partia Laburiste e opozitës, e cila ka një epërsi dyshifrore në sondazhe, planifikon të heqë dorë nga politika e Ruandës nëse fiton.

Sipas planit të rënë dakord vitin e kaluar, Britania synon të dërgojë mijëra azilkërkues që mbërritën në brigjet e saj pa leje në Ruanda për të penguar emigrantët që kalojnë Kanalin nga Evropa me varka të vogla. Në këmbim, Ruanda ka marrë një pagesë fillestare prej 140 milionë paund (180 milionë dollarë) me premtimin për më shumë para për të financuar strehimin dhe kujdesin e çdo individi të dëbuar.

Kryeministri Rishi Sunak është nën presion të madh për të ulur emigracionin neto, i cili arriti një rekord 745,000 vitin e kaluar, me shumicën dërrmuese që vjen përmes rrugëve ligjore.

“Stop the boats” është një nga pesë synimet që Sunak i vendosi qeverisë së tij, për t’i dhënë fund fluksit të azilkërkuesve që paguajnë kontrabandistët e njerëzve për kalimet e tyre në Kanal, shpesh në varka të mbipopulluara që nuk janë të detajuara.

Gjykata e Lartë vendosi kundër planit të Ruandës, sepse ekzistonte rreziku që refugjatët e dëbuar të vlerësoheshin gabimisht pretendimet e tyre ose të ktheheshin në vendin e tyre të origjinës për t’u përballur me persekutimin.

Traktati i ri pritet të pasohet më vonë këtë javë nga publikimi i legjislacionit që e shpall Ruandën një të ashtuquajtur vend të sigurt, i krijuar për të ndaluar sfidat ligjore kundër fluturimeve të planifikuara të dëbimit.

Megjithatë, kjo ka të ngjarë të shkaktojë një raund të ri grindjesh politike dhe ligjore. Fluturimi i parë ishte planifikuar të niste verën e kaluar, por u anulua në momentin e fundit për shkak të sfidave ligjore.

Sarah Gogan, një avokate imigracioni në Harbottle & Lewis, tha se të dhënat e të drejtave të njeriut në Ruanda nënkuptonin se politika e qeverisë do të sfidohej.

“Ruanda është një vend i pasigurt dhe kjo nuk është një zgjidhje e shpejtë,” tha ajo. “Nuk mund të reformosh një vend brenda disa javësh apo muajsh dhe ta kthesh atë në një me një gjyqësor të paanshëm dhe kulturë administrative.”

Yvette Cooper, zëdhënësja e Punëve të Brendshme e Laburistëve, hodhi poshtë planet e fundit të qeverisë si një tjetër mashtrim.