Shkrimi i Mother Jones: Si depërtoi korrupsioni shqiptar në SHBA!

Lajmi ishte tronditës: Charles McGonigal, një ish-shefi i kundërzbulimit për FBI-në, u arrestua për rolin e tij të dyshuar në dy skema të veçanta. Në njërën, ai supozohet se ka pranuar 225 mijë dollarë nga një biznesmen shqiptaro-amerikan, ndërsa ishte ende në FBI dhe i ka bërë favore atij biznesmeni dhe kryeministrit shqiptar Edi Rama. Në tjetrën, McGonigal, pasi doli në pension në vitin 2018, dyshohet se ofroi hetimet si shërbim ndaj oligarkut rus Oleg Deripaska, i cili u sanksionua në vitin 2018 si pjesë e aktivitetit global “keqdashës” të regjimit të Putinit.

Akt-akuzat ndaj McGonigal ngrenë një varg pyetjesh dhe kanë nxitur FBI-në të rishohë veprimet kur ai ishte përgjegjës për monitorimin dhe pengimin e përpjekjeve të inteligjencës të fuqive të huaja (përfshirë Rusinë) që synonin Shtetet e Bashkuara. Në gjuhën e filmave me spiunë, FBI-ja dëshiron të dijë se çfarë shkoi keq (supozohet se diçka shkoi keq).

Çështja McGonigal ka tërhequr gjithashtu vëmendjen mbi një nga operacionet më të çuditshme të ndikimit të huaj në Uashington, DC, në vitet e fundit – një përpjekje pak e njohur dhe pak e trajtuar në lidhje me Rusinë, për të ndikuar në politikën amerikane në raport me Shqipërinë.

Historia e këtij operacioni influencimi është e ndërlikuar dhe Mother Jones e zbuloi në vitin 2018. Zbulimi kryesor kishte të bënte me një kompani misterioze guaskë e regjistruar në Skoci dhe e quajtur Biniatta Trade—e cila u krijua nga dy kompani të Belizes që kontrolloheshin pjesërisht nga dy kompani britanike, secila e kontrolluar nga një shtetas rus—pagoi 150,000 dollarë në fillim të 2017 një lobisti të Uashingtonit të quajtur Nick Muzin për të promovuar në Shtetet e Bashkuara Partinë Demokratike të Shqipërisë, një parti konservatore që kundërshton qeverinë e Ramës.

Muzin, i cili kishte punuar në fushatën fituese presidenciale të Trump, përdori ndikimin e tij për të siguruar mbështetje brenda Partisë Republikane dhe lëvizjes konservatore amerikane për Lulzim Bashën, kreun e PD-së, i cili nisi fushatën për kryeministër.

Muzin organizoi një vizitë në Uashington për Bashën që përfshinte takime me anëtarët e Dhomës së Republikanëve. Basha mori pjesë në darkën vjetore të Komitetit Kombëtar Republikan të Kongresit, ku Trump u shfaq si folës. Muzin kontaktoi Steve Bannon, atëherë një këshilltar i lartë i Shtëpisë së Bardhë, dhe zyrtarë të tjerë të Shtëpisë së Bardhë në emër të Bashës. Ai i siguroi Bashës një intervistë nga Breitbart News.

Qëllimi ishte të siguronte mbështetje në Shtetet e Bashkuara për Bashën, i cili po kandidonte në Shqipëri si një nacionalist populist dhe fans i Trump, duke përdorur sloganin “Make Albania Great Again”. Si një armik i flaktë i Ramës, një kritik pro-perëndimor i Putinit që kishte paralajmëruar për përpjekjen e Rusisë për të fituar ndikim në Ballkan, Basha, me sa duket ishte kandidati i preferuar i Kremlinit, shkruan Mother Jones.

Në një moment, Muzin e solli Bashën në një takim për mbledhje fondesh të republikanëve në Wisconsin, ku Trump ishte folësi kryesor. Në këtë aktivitet – ku një donacion prej 20,000 dollarësh i jep çdo të pranishmi një vend VIP dhe një fotografi me Trump – Bashës iu dha mundësia të shkrepte një foto me Trump. Në Shqipëri, PD e shpërndau gjerësisht foton dhe Basha pretendoi se kishte pasur një “takim të jashtëzakonshëm” me Trump.

Lidhja me Trump, për të cilën Muzin ndihmoi Bashën nuk dha ndonjë frut për shqiptarin. Në zgjedhjet e atij viti, Partia Socialiste e Ramës fitoi shumicën në parlament.

Lexo edhe: Shkrimi i “MOTHER JONES” për ndërhyrjet ruse në fushatën e Bashës

Lexo edhe: Kronologjia datë pas date/ Si u rekrutua McGonigal për të goditur PD-në

Lexo edhe: Misteri i dëshmitarëve që kryeministria i serviri FBI-së kundër Bashës

Në njëfarë mënyre, puna e Muzinit për Bashën dhe PD-në nuk ishte e pazakontë. Politikanët e huaj dhe partitë politike shpesh kontraktojnë lobistët amerikanë në kërkim të mbështetjes apo influencës në Shtetet e Bashkuara. Ajo që ishte e çuditshme ishte se Biniatta Trade mori pjesën më të madhe të skedës për mundin e Muzin.

Nuk kishte asnjë shenjë publike se kjo kompani ishte e angazhuar në ndonjë aktivitet tregtar. Kishte një faqe interneti të thjeshtë me pamje të rreme, e cila ishte e lidhur me faqe interneti të ngjashme për kompani të tjera që nuk kishin gjurmë publike. (Sajti i internetit Biniatta Trade nuk funksionon më.) Kompania kishte shpërndarë një numër telefoni britanik me një “shërbim ndërkombëtar takimesh në internet” që ofronte “gra të bukura ukrainase për takime dhe martesë”.

I vetmi informacion mbi Biniatta Trade, që mundëm të gjenim ishte një shirit letre i kompanive të tjera guaskë që të çonin tek dy rusë që kishin kontrolluar ndërmarrjet e zhdukura dhe të cilët nuk mund të kontaktoheshin. Një kompani guaskë e lidhur me Rusinë nuk është burim i zakonshëm financimi në përpjekjet amerikane të lobimit dhe kjo marrëveshje e pazakontë sugjeroi se një ent rus po përpiqej të ndikonte në politikën e SHBA-së në përfitim të Bashës dhe PD-së.

Një zëdhënës i Muzin i tha Mother Jones në atë kohë se Muzin besonte se Biniatta Trade ishte një kompani private në pronësi të mbështetësve të Partisë Demokratike të Shqipërisë. Muzin nuk pranoi të shpjegonte se si kishte rënë fillimisht në kontakt me Biniatta Trade.

Vjeshtën e kaluar, një zbulim i inteligjencës amerikane vuri në dukje se Rusia kishte shpenzuar rreth 300 milionë dollarë që nga viti 2014 për të ndikuar politikën në vendet e tjera në favor të saj. Një burim i administratës i tha AFP se kjo përfshinte shpenzimin “rreth 500,000 dollarë për të mbështetur Partinë Demokratike të qendrës së djathtë të Shqipërisë në zgjedhjet e 2017″.

Si lidhet e gjithë kjo me McGonigal? Aktakuza e Departamentit të Drejtësisë pretendon se në gusht 2017 McGonigal lidhi një marrëdhënie biznesi me “Person A”, një shtetas amerikan i natyralizuar që kishte lindur në Shqipëri dhe që kishte punuar për një shërbim inteligjent shqiptar dekada më parë. Lajmet shqiptare e kanë identifikuar këtë person si Agron Neza, një biznesmen nga New Jersey. Në një letër drejtuar mediave shqiptare, Neza pranoi se i kishte dhënë para McGonigal-it dhe e quajti Ramën një “të njohur”, por ai tha se ia dorëzoi fondet McGonigal-it për arsye personale.

Sipas akt-akuzës, McGonigal dhe Neza bënë disa udhëtime së bashku në Shqipëri, ku McGonigal u takua me Ramën, kryeministrin dhe “Personin B”, i cili, sipas New York Times ishte Dorian Ducka, një ish-zyrtar shqiptar dhe një këshilltar informal i Ramës.

Neza dyshohet se i pagoi McGonigal 225,000 dollarë në vjeshtën e 2017, në tre këste, duke përfshirë një në të cilin Neza i kaloi njeriut të FBI-së 80,000 dollarë në para, në një makinë të parkuar jashtë një restoranti në New York City.

Pasi McGonigal ishte takuar për herë të dytë me Ramën, Duçka, sipas aktakuzës, i kaloi McGonigal-it informacion për një “një shtetas amerikan që ishte regjistruar për të kryer punë lobimi në Shtetet e Bashkuara në emër të një partie politike shqiptare të ndryshme nga ajo në anëtar i të cilit ishte edhe Kryeministri”.

McGonigal ia përcolli këtë informacion një prokurori të Departamentit të Drejtësisë për hetim të mundshëm penal. Më pas ai mori më shumë informacion për lobimin nga Neza dhe Rama dhe ua transmetoi materialin hetuesve të FBI-së.

Më 26 shkurt 2018, thuhet në aktakuzë, “FBI-NY hapi zyrtarisht një hetim penal të fokusuar në lobistin, qytetar amerikan me kërkesën e të pandehurit McGonigal dhe me udhëzimin e tij”.

Neza dhe Duçka i dhanë më vonë ndihmë hetimit. McGonigal, sipas Departamentit të Drejtësisë “nuk i kishte zbuluar në asnjë moment FBI-së marrëdhënien e tij financiare me Personin A [Neza], dhe as i pandehuri McGonigal nuk kishte zbuluar kontaktet e tij të vazhdueshme me Personin B [Duçka] siç kërkohej”.

Koha e ngjarjeve, të përshkruara në akt-akuzë tregon se Muzin ishte lobisti që McGonigal po synonte. Siç ka raportuar New York Times, “Ngjarjet e detajuara në aktakuzë dhe të dhëna të tjera publike duket se përputhen me përshkrimin e lobitistit Nicolas D. Muzin”.

Është e pasigurt se deri ku ka vazhduar hetimi i FBI-së për Muzin. Asnjë akuzë nuk u ngrit kundër tij. Muzin i tha Times në një deklaratë se “nuk kishte arsye të besonte se unë isha viktimë e këtij hetimi të rremë. Por nëse do të isha, kjo është për të ardhur keq dhe shpresoj se drejtësia do të vihet në vend”. Muzin nuk iu përgjigj kërkesave të shumta për koment nga Mother Jones.

Raporti i Mother Jones në vitin 2018 kapi titujt kryesorë në faqet e para të gazetave shqiptare. Një vit më pas, prokurorët shqiptarë e akuzuan Bashën për pastrim parash dhe falsifikim dokumentesh në lidhje me çështjen Biniatta Trade. Basha mohoi të kishte pranuar para ruse. Çështja më vonë u pezullua në rrethana të pasqaruara mirë. Partia e tij këmbëngul se i ka paguar Muzin vetëm 25,000 dollarë, pa shpjeguar se përse një njësi tjetër (domethënë Biniatta Trade) do t’i paguante një lobisti amerikan një shumë të majme për të ndihmuar PD-në.

Në zgjedhjet parlamentare të Shqipërisë në 2021, Rama udhëhoqi partinë e tij drejt një fitoreje tjetër ndaj PD-së së Bashës dhe fitoi një mandat të tretë si kryeministër. Basha u largua nga Partia Demokratike një vit më parë dhe u zëvendësua nga themeluesi i partisë, Sali Berisha, të cilit i ndalohet hyrja në Shtetet e Bashkuara për shkak të asaj që Departamenti i Shtetit thotë se është “përfshirja e tij në korrupsion të konsiderueshëm”.

Mbeten shumë pyetje rreth kësaj historie: Pse qeveria shqiptare ishte kaq e shqetësuar për përpjekjet e lobimit pro PD-së? Çfarë informacioni i kaloi McGonigal-it? A përfshinte ai financimet që shkuan për Muzin? A e hetoi FBI plotësisht Muzin? A përfshiu ai hetim, gjurmimin e origjinës së parave që siguruan lobimin e tij? Nuk ka ende asnjë shpjegim se përse një kompani misterioze e lidhur me Rusinë ka paguar për një lobist republikan për të përdorur ndikimin e tij me GOP dhe konservatorët për të ndihmuar një parti politike shqiptare të krahut të djathtë.

Kryqëzimi i fabulës së McGonigal dhe ai i financimit të lobimit të Muzin nga Biniatta Trade i bën dy historitë akoma më shumë misterioze. Një lobist amerikan mori para të lidhura me Rusinë për të ndihmuar një parti politike në një vend të vogël ballkanik. Një agjent i dyshuar si i shitur i FBI-së përfshihet në hetimin e atij lobisti, me sa duket me urdhër të një partie rivale shqiptare.

Shqipëria, ashtu si Rusia, është shumë e korruptuar, e rrënuar nga akuzat se shumë zyrtarë, duke përfshirë gjyqtarë dhe prokurorë, janë të korruptuar. Sagat e bashkuara të Biniatta Trade dhe Charles McGonigal tregojnë se sa lehtë ai korrupsion depërtoi në Shtetet e Bashkuara./ Mother Jones përshtati Lapsi.al