Portieri i Juventusit, Wojciech Szczesny, i cili mbërriti në Serie A nga Arsenal në vitin 2017, ka dhënë një intervistë të gjatë për Kanal Sportowy. Një intervistë me zemër të hapur, gjatë së cilës portieri foli për shëndetin mendor, por edhe për një problem që e mundonte nga koha kur ishte vetëm një djalosh.
Për portierin polak, shëndeti mendor është shumë i rëndësishëm dhe ai nuk e kupton pse klubet nuk i japin rëndësinë e duhur gjendjes mendore të lojtarëve të tyre. Vitet e fundit, shumë klube kanë investuar në punësimin e psikologëve për të ndihmuar sportistët e tyre, por Szczesny beson se ata duhet të përqendrohen më shumë në këtë temë: “Për mua, është e habitshme që në vitin 2022 klubet profesioniste nuk kanë trajnim të detyrueshëm mendor për lojtarët. Është absurde. Bëni një intervistë me çdo futbollist dhe ai do t’ju thotë se 70% e performancës është në kokën e tij. Dhe 100% e trajnimit të detyrueshëm është fizik”.
Për Szczesny duhet të ketë stërvitje të detyrueshme mendore në çdo ekip: “Ka psikologë në klube dhe lojtarët mund të përdorin shërbimet e tyre nëse duan, por nuk ka trajnim të detyrueshëm mendor. E duhet të jetë veçanërisht në situatat kur gjithçka shkon mirë. Nuk duhet të shkosh te një psikolog vetëm kur gjërat janë keq. Nuk mund të kuptosh se çfarë është e gabuar kur mendja të prishet, është më e vështirë të kuptosh se çfarë nuk shkon kur situata jote është tashmë e keqe”.
Portieri i Juventusit nuk është lojtari i parë që përballet me temën e shëndetit mendor. Për këtë kanë folur para tij Arda Turan, Paul Pogba, Christian Pulisic dhe Neymar.
Szczesny më vonë rrëfeu se ndjente dhimbje fizike në çdo pritje që kur i kishte dëmtuar krahët kur ishte i ri: “Të thyeja krahët në palestër kur isha adoleshent më kushton akoma edhe sot. Çdo pritje është e dhimbshme për mua. Nuk flas shumë për këtë sepse jam mësuar, por sinqerisht duhet të jesh idiot për të punuar në një profesion kur çdo pritje – dhe unë bëj qindra çdo ditë – të sjell dhimbje të vërtetë. Ndoshta ka zgjidhje për këtë”.
Para 2018 situata ishte edhe më e keqe: “Nëse do të hiqja pllakat metalike nga krahët, mund të më ndihmonte, por rikuperimi do të zgjaste disa muaj. Kam gjetur një zgjidhje me dorezat e mia që më ndihmon pak, por para vitit 2018 kam përjetuar situata ku dhimbja ishte aq e madhe sa pas stërvitjes nuk mund të hiqja dorezat apo të hapja një shishe me ujë”.