Mbrëmjen e sotme do të transmetohet në Italia 1, takimi i katërt me serialin e dokumentarëve, ndërtuar nga redaksia SportMediaset «Loja e pisët – Misteret e sportit». Në çdo episod të programit, ngjarjet, shpesh tragjike, të lidhura me botën e sportit rikthehen, duke u thelluar në elemente kontradiktore, të cilat pas vitesh nuk janë sqaruar plotësisht. Episodi i katërt analizon vdekjen dramatike të brazilianit Ayrton Senna. Ish-piloti, kampion bote i Formula 1 në 1988, 1990 dhe 1991, ndërroi jetë më 1 maj 1994 pas plagëve të marra në një aksident në Imola, gjatë Çmimit të Madh të San Marinos.
Në strukturën e historisë, do të flasin njerëz, dëshmitarë që ishin aty atë pasdite, si Nicola Larini, ish-piloti i Ferrarit që doli i dyti atë garë, Domenico Salcito, drejtor mjekësor i pistës dhe Angelo Orsi, fotografi i Autosprint dhe mik i brazilianit Senna. Intervistat ekskluzive, dokumentet e pabotuara, dëshmitë e drejtpërdrejta dhe disa rikthime narrative do të zbulojnë aspektin intim të protagonistit.
DËSHMITË TRONDITËSE ME HIJE DYSHIMI
Më poshtë, mund të kuptohet shumë nga një fragment i marrë nga fjalët e Nicola Larini: “Në rreshtimin e startit, Senna kishte një shprehje të pazakontë. Ai kishte fajësuar vdekjen e Ratzenberger një ditë më parë shumë më tepër se kushdo prej nesh. Ishte i tronditur, i shqetësuar, nuk ishte ai i zakonshmi. Në fund të garës, Jean Todt, Team manager i skuadrës së Ferrarit, më tha: ‘Ayrton është i marrë fund’. Mbeta i shtangur, pa koment”.
Domenico Salcito, Drejtor i shërbimit mjekësor në autodromin e Imolas nga viti 1975 deri në 2006, sqaroi çastet e ndihmës së shpejtë: “Afër makinës ishte një kolegu im i cili po përpiqej t’i zgjidhte rripin e mjekrës së helmetës së Ayrton Senna, por nuk mundi. Me bisht të syrit pashë gjak nga poshtë skafandrës së tij dhe kështu e nxora nga kabina në krahë. Ayrton kishte një fytyrë të fryrë, dukej i tronditur”.
Një humbje, ajo e Ayrton, që shokoi gjithë adhuruesit e garave e jo vetëm. Angelo Orsi, fotografi i Autosprint dhe miku i brazilianit Senna rrëfeu ndjesitë e tij: “Kam humbur një mik dhe që nga ajo ditë nuk doja më miq në Formula 1, vetëm pilotë për të fotografuar. U ndjeva shumë keq nga vdekja e kampionit Senna. Për atë Williams-in e tij më tha se nuk rrinte dot brenda, ishte i ngushtë dhe i padrejtueshëm. Më kujtohet fraza e tij: “Nëse ha një sanduiç, nuk më nxë më kurrë”.