Suning ka përsëritur vazhdimisht se nuk dëshiron të shesë, por kushtet nuk mund ta përjashtojnë këtë hipotezë në planin afatmesëm dhe afatgjatë. Në orët e fundit ka dalë një detaj i rëndësishëm: “Në merkato, prej disa ditësh – shkruan Il Sole 24 Ore – flitet për një fermentim të bankës amerikane Goldman Sachs, e cila është gati t’i dërgojë investitorëve potencial një ‘teaser’ (që do të thotë dokumentacion me të dhëna konfidenciale) në lidhje me Interin. Familja Zhang në verë mohoi një shkëputje të pronarësisë nga zikaltrit, por ndërkohë nga Londra vijnë zërat për kreditorin Oaktree, që nuk ka ndërmend të përsërisë atë që bëri Elliott me Milanin. Investitori kalifornian nuk dëshiron të bëhet pronar i klubit, në një zbatim të mundshëm të garantit. Në këtë pikë e vetmja kartë në dispozicion të Zhang, për të shlyer borxhet, është shitja e ardhshme e ekipit.”
Inter, në fakt, sipas një analize të Calcio & Finanza, ka 400 milionë euro borxh financiar neto, kostot e interesit të të cilit janë rreth 40 milionë në vit. Plani do të ishte reduktimi i humbjeve: bilanci i sezonit të kaluar u mbyll me një humbje prej rreth 140 milionë euro, një përmirësim në krahasim me 245 milionët e një viti më parë. Dallimi lidhet kryesisht me operacionet Lukaku-Hakimi, por është e qartë se shitjet e kësaj rëndësie nuk janë të mundshme çdo vit. Drejtuesit e zikaltërve duhet të synojnë ta mbajnë skuadrën konkurruese, duke marrë në konsideratë edhe arkat e shoqërisë.
Për të shmangur shitjet e lojtarëve të mëdhenj, shërbejnë talentet e akademisë, fitime neto kapitale në bilanc, siç është operacioni i sapo përfunduar, që coi Casadein te Chelsea, ose shitja e Pinamontit për 20 milionë te Sassuolo. Akademia zikaltër, në fakt, ka prodhuar një thesar të mirë për Interin: mbi 160 milionë euro në 5 vitet e fundit. Një zgjidhje që mund të kufizojë dëmin, por nuk e rregullon atë përfundimisht. Megjithëse presidenti Steven Zhang vazhdon të argumentojë se ai nuk dëshiron të shesë, kushtet duken të paqëndrueshme në planin afatgjatë.
Vlerësimi i përgjithshëm i klubit mund të jetë i ngjashëm me atë të Milanit (1.2 miliardë), por duke marrë parasysh se borxhi financiar (400 milionë) është pjesë e vlerësimit, por nuk shkon në xhepin e shitësit dhe se Suning ka investuar kështu shumë më tepër 660 milionë në shoqëri, nuk mund të përjashtohet që klubi të shitet me humbje. Përveç se, nëse progresi për stadiumin e ri përshpejtohet papritur dhe, mbi të gjitha, impianti i ri të mund të garantojë paratë që supozohen.