“Mirupafshim Spanjë, po shkoj të luaj me Marokun”. Me pak fjalë, kjo është zgjedhja e Brahim Diaz, fantazistit të Real Madrid, i cili ka vendosur t’i mbyllë përfundimisht dyert për kombëtaren iberike, pavarësisht se sezoni i tij dukshëm po përmirësohet me Blancos. Në orët e fundit, 24-vjeçari e ka zyrtarizuar zgjedhjen e tij pas disa ditësh, ose më mirë javësh reflektimi. Ka peshuar në këtë vendim mungesa e thirrjeve nga Roja, nga viti 2017 deri më sot, dhe mbi të gjitha refuzimi i RFEF për ta informuar paraprakisht nëse trajneri aktual De La Fuente do ta telefononte në grumbullimin e radhës. Thirrje që ndoshta do ta kishte bindur Brahim Diaz të luante me Furitë e Kuqe. Por jo: kërkesa u refuzua dhe Spanja tani është e ndarë në ndjesi për ikjen e një lojtari të talentuar.
E ndarë po, sepse refuzimi i mesfushorit sulmues për të veshur fanellën e Roja u interpretua si një gjest legjitim (çuditërisht) nga shumë tifozë spanjollë. Në fakt, këta të fundit e konsiderojnë të pashpjegueshëm mosinteresimin e Spanjës për fantazistin, i “dëshpëruar” për mungesën e thirrjes. Nuk kishte asnjë mosinteresim, për shembull, ndaj të rinjve të tjerë, si Ansu Fati apo Lamine Yamal, të joshur që të mitur për të mos i parë të luanin diku tjetër. Kësaj i shtohet thirrja e vetme e Luis Enrique në ekipin kombëtar në vitin 2021 (thirrej rregullisht në U-21) pa e futur në fushë.
I HARRUAR
Shumë, shumë zhgënjime për ish-lojtarin e Milan, i cili kështu vendosi të zgjidhte të luante për Marokun, vendin në të cilin lindi gjyshja e tij nga babai. Drejtuesit marokenë i ofruan atij një projekt të rëndësishëm: Kupën e Kombeve të Afrikës 2025 dhe Kupat e Botës 2026 dhe 2030, këto të fundit të organizuara në bashkëpunim me Spanjën dhe Portugalinë. Vizibiliteti, centraliteti në projekt dhe respekti: Brahim Diaz e vlerësoi dhe tani e pranoi ‘propozimin’ pavarësisht se zemra e tij e shtynte diku tjetër.