• |
ide | kryesore

Jeta e re e Lichtsteiner, nga mbrojtës në dyqan orësh (luksi)

-Instant, Sport



Për t’u larguar më parë nga puna, duhet të kërkojë leje, edhe pse këtë herë do të ketë një shef ndryshe. Stephan Lichtsteiner, “Swiss Express”, por edhe “Liftsteiner”, i quajtur kështu pas një gare me ashensorin në një reklamë të Puma-s, ka lënë pas shpine një karrierë brilante me Lazio, Juventus e Arsenal, për të filluar një praktikë në një dyqan orësh luksoze. Stephan foli për këtë në një intervistë për “20 minuten” pasi e kishte zbuluar më parë në mediat sociale. “Është një botë që e kam dashur gjithmonë, dua të di gjithçka”.

Lichtsteiner do të punojë tek Maurice de Mauriac, një kompani me qendër në Zyrih e themeluar nga Daniel Dreifuss. Në Instagram ata e kanë njoftuar ‘blerjen’ kështu: “Ki kujdes, mbërrin në kohë!”. Praktikant në moshën 37 vjeçare pas një jete në futboll, lart e poshtë në krahë me skema që janë bërë ikona: Pirlo-Lichtsteiner-gol. Aq, kult, sa u bë një spot në tryezë: “Andrea, a mund të më kalosh kripën?”. E xhiruar në kuzhinë dhe transmetuar në kanalet zyrtare të Juventusit dhjetë vjet më parë, pas golit të parë në histori në Allianz nga “Steph” (me asist të numrit 21).

Treqind ndeshje në Serie A dhe 15 gola, në verë ai u tërhoq nga futbolli pas 108 ndeshjeve me Zvicrën dhe 16 trofeve të fituara në Itali (përfshirë 7 tituj kampionati radhazi me Juven). “Mbrojtja është një art – tha ai -, ashtu si bërja e orëve. Mjafton të ktheni një vidë të vogël për të marrë një efekt të shkëlqyer”. Tani ai duhet të punojë me saktësi dhe të provojë veten në një mjedis tjetër. Edhe pse ëndrra e tij është të bëhet trajner: “Unë do t’i fus të gjitha përvojat e mundshme në çantën e shpinës”. Si, praktikë në dyqanin e orëve.

Nëse nuk do të kishte qenë futbollist do të kishte punuar në një bankë. Në moshën njëzet vjeç ai bëri një praktikë gjashtëmujore në Credit Suisse, gjithashtu në Zyrih: “Shkolla, puna, trajnimi. Unë shkoja andej-këtej”. Lichtsteiner luante për Grasshoppers, ishte një lojtar premtues por ende nuk e dinte fatin e tij: “Prindërit e mi donin që unë të kisha një alternativë”. Kështu që gjashtë muaj pas tavolinës si “formacion”.



Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *